CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ROSNĄĆ DLA JEZUSA
31. 07. 2012, wtorek
Ewangelia Św. Mateusza 13, 36 – 43
Jezus odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: „Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście”. On odpowiedział : „Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie. Jak więc zbiera się chwast i spala ogniem, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha”.
Rozważanie:
- Każdy kto sadzi lub sieje rośliny czy trawę wie, że poza tym co chce aby wyrosło, po pewnym czasie pojawią się również chwasty. Jeśli nie chcemy aby chwasty zagłuszyły naszą uprawę to musimy je ciągle usuwać i niszczyć. W świecie ludzi jest trochę inaczej. Wszyscy jesteśmy Dziećmi Bożymi ale niektórzy z nas odchodzą, porzucają Jezusa i stają się sługami złego. Bóg nie usuwa ich natychmiast ze swojej uprawy. Każdy ma szansę i czas na nawrócenie i przemianę z chwastu w roślinę użyteczną, posłuszną Bożej woli. Każda roślina użyteczna może się wyrodzić i doznać przemiany w chwast.
- Jezus jest siewcą a aniołowie Jego dokonają żniwa. Odróżnią ziarno od plew, wyciągną chwasty spośród dobrych rośli i wrzucą w ogień. To znaczy dla nas, że piekło jest. Jest wieczne potępienie i nie ma co liczyć, że będzie jeszcze jedna szansa po śmierci. Jego Słowo jest wieczne i zawsze prawdziwe. Póki naszego życia póty mamy czas aby stać się użytecznymi dla siewcy, aby znalazł w nas upodobanie.
- Nie wiemy ile mamy czasu. Dlatego każdy nasz dzień powinniśmy kończyć z poczuciem, że jesteśmy po właściwej stronie. Każdego dnia musimy dbać o nasze nawrócenie. Każdego dnia dokonujmy szczerego rachunku sumienia abyśmy nieustannie żyli w przekonaniu że jesteśmy z Nim.
- Nie odkładajmy naszych spraw z Panem Bogiem na potem bo możemy nie zdążyć. Lepiej i zdrowiej dla nas jest każdego dnia cieszyć Go jako użyteczna roślina niż ranić Go żyjąc jak chwast. Nie podchodźmy do sakramentu pokuty jak do wyrwania zęba ale raczej jak do zabiegu oczyszczającego ropiejące rany. To sakrament, który goi nasze serca i usuwa wszelkie brudy, otwiera nas dla Jezusa.
Modlitwa: Panie, chcę być dla Ciebie użyteczną rośliną. Dopomóż aby nie zagłuszyły mnie chwasty. Z miłości do Ciebie chcę wydać plon obfity.
