Archiwum miesięcy: listopad 2012

30.11.2012, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Mateusza 4,18-22

Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi”. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Mateusz ewangelista w zadziwiający sposób podkreśla powołania braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja oraz Jakuba i Jana synów Zebedeusza. Jedni jak i drudzy odpowiedzieli natychmiast na wezwanie Jezusa.
• Bóg w swoim Słowie często powraca do genealogii różnych osób, także Jezusa. Często można spotkać imię konkretnej osoby oraz imię jego ojca (syn Jony, syn Zebedeusza). Bóg pragnie nam przez to powiedzieć, że zna naszych przodków nawet od pierwszego pokolenia. Zna naszą historię życia i wie kim jesteśmy obecnie. Jednym słowem On wie kogo powołuje.
• Bóg żywy jest zainteresowany nie tylko naszą  świętością, ale także świętością naszej rodziny. W swoim planie powołuje nas jako rodzinę, a nie tylko jako indywidualną osobę.
• Bóg w swoim Słowie powołuje przez jednego człowieka (Abrahama) swój lud – Izrael. Bóg zawiera Nowe Przymierze w Jezusie i powołuje Kościół – nowy lud w Jezusie, bowiem człowiek nie jest samotną wyspą.
• Czy modlisz się o świętość swojej rodziny?  Czy odczytujesz plan wobec swojej rodziny? Czy modlisz się o swoją dalszą rodzinę (ciotki, wujków, kuzynów, kuzynki, rodziców chrzestnych, babcie, prababcie)? Czy odpowiadzasz na wezwanie Jezusa natychmiast, tak jak to uczynili apostołowie?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu proszę Cię o świętość mojej rodziny. Proszę Cię o moje rodzeństwo i rodziców ,ale także wszystkich z mojej rodziny, aby spotkali się z Tobą, samą miłością. Bądź Panem mojej rodziny. Jesteś spełnieniem wszelkich pragnień człowieka.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?