Archiwum z dnia: 27 kwietnia 2013

27.04.2013, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 13, 44 – 52

W następny szabat po kazaniu Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł.

Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: „Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: «Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi»”.

Poganie słysząc to radowali się i uwielbiali słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju.

Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe kobiety i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swych granic. A oni otrząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium, a uczniów napełniało wesele i Duch Święty.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Paweł głosi Dobrą Nowinę o Jezusie Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym, a ta Dobra Nowina porusza serca mieszkańców Antiochii Pizydyjskiej. „W następny szabat zabrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego”. My również potrzebujemy usłyszeć Dobrą Nowinę o Jezusie Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym, ale szczególnie potrzebujemy zobaczyć ją poprzez pryzmat życia i działania konkretnej osoby – tej, która mówi o Jezusie swoim życiem. Jeśli nie widzimy, jak Dobra Nowina realizuje się w życiu świadków, to z biegiem czasu jesteśmy na nią jakby zaszczepieni, to znaczy słuchamy, ale nic do nas nie dociera. Potrzebujemy dotknąć Dobrej Nowiny w życiu konkretnego człowieka.
• Jak zawsze, u jednych Dobra Nowina rodzi radość i głód spotkania  z Bogiem żywym, a u innych opór  i odrzucenie. Taka historia ma też miejsce w życiu Pawła i Barnaby. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł.
• Grzech zazdrości jest jedynym z grzechów, który w żadnej fazie swojego istnienia nic nie daje, ale rodzi tylko spustoszenie w  życiu człowieka i całych społeczności.  Paweł właśnie po tym doświadczeniu idzie głosić słowo Boże poganom. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan.
• Bóg potrafi doskonale wykorzystać grzechy i słabości ludzkie, aby ukazać nowy etap w życiu, nowe dzieło i swoje plany. Grzech i słabości ludzkie nie są dla Boga przeszkodą. Twoje słabości i grzechy też będzie w stanie wykorzystać dla dobra innych po tym jak mu je oddasz a On Ciebie przemieni.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu proszę Cię o łaskę przejrzenia na Twoje prowadzenie. O łaskę uwierzenia, że jesteś większy od naszych słabości  i  grzechów.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?