Archiwum z dnia: 2 maja 2017

02.05.2017, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 6, 30-35

W Kafarnaum lud powiedział do Jezusa:
«Jaki więc Ty uczynisz znak, abyśmy go zobaczyli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”».
Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu».
Rzekli więc do Niego: «Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!»
Odpowiedział im Jezus: «Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Żydzi domagają się od Jezusa znaku. Takiego znaku, który pozwoliłby im uwierzyć w Niego. Powołują się na mannę – chleb z nieba, który, jak mówią, dał im Mojżesz. Cały czas są skupieni na potrzebach swoich ciała. W tym względzie nic się nie zmieniło w naturze człowieka przez tysiące lat. Niby wiemy, że mamy ciało i duszę ale jak układają się u ciebie proporcje dbania o ciało i duszę ? Ile czasu zajmuje ci np. makijaż, oglądanie telewizji, wiadomości w internecie, etc. a ile coś budującego twojego ducha i duszę?

• Jezus przechodzi przez świat nie po to aby podtrzymać przy życiu nasze śmiertelne ciała ale by zapewnić naszym duszom życie wieczne. Tak jak zwykły chleb z ziarna podtrzymuje przy życiu ciało człowieka, tak Jezus jest Chlebem Bożym, który karmi dusze ludzkie. Z jedną różnicą. Ciało karmione pod dostatkiem chlebem i tak kiedyś umrze, bo jest śmiertelne. Dusza, która spożywa Chleb Boży jest nieśmiertelna, będzie żyć wiecznie. Może czasami wydaje nam się, że karmimy się Eucharystię i nic się nie dzieje, ale przecież jak np. myjemy warzywa do obiadu, to woda przechodzi i ucieka, nie ma jej, ale warzywa stają się czyste.
• O swej roli w Bożym Planie Jezus mówi wprost: „Jam jest chleb życia. Kto do mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we mnie wierzy nigdy pragnąć nie będzie” (J 6, 35). To oznacza dla nas, że wiara w Jezusa daje nam gwarancję życia wiecznego. Wierząc w Jezusa będziemy nasyceni i nigdy nie będziemy pragnąć. Nie tylko wody. Zaufanie Jezusowi  sprawia, że nic poza Jego miłością nie będzie miało dla nas porównywalnej  wartości.
• Nie jest łatwo wyzbyć się wszelkich potrzeb ale w miarę jak rośnie w nas i rozwija się wiara w Niego, rzeczy doczesne będą stawały się mniej i mniej ważne, interesujące, potrzebne. Nie znikną, bo mamy swoje obowiązki: dzieci, rodzina, dom, praca, ogródek, zwierzęta. Nie będą jednak one wszystkie tak istotne i ważne jak Jezus. On będzie na pierwszym miejscu. I to On sprawia, że tak się staje. Czy pozwalasz Mu na to i prosisz o to?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, bądź dla mnie światłem i życiem. Bądź dla mnie chlebem żywym. Rozwijaj we mnie wiarę i darz mnie swoją miłością. Dopomóż abym stawiał Cię zawsze na pierwszym miejscu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?