Archiwum z dnia: 4 maja 2017

04.05.2017, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 6, 44-51

Jezus powiedział do ludu: »Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. Napisane jest u Proroków: „Oni wszyscy będą uczniami Boga”. Każdy, kto od Ojca usłyszał i przyjął naukę, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, ma życie wieczne. Ja jestem chlebem życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: Kto go je, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Ja jestem chlebem życia. Nie bez powodu Jezus nazywa się akurat chlebem i akurat w takiej postaci chciał nam dawać swoje ciało. Mogłoby to być przecież dowolne inne pożywienie. Chleb ma wiele konotacji, był najprostszym pokarmem codziennym, ubogim, ale niezbędnym. Chleb nie jest luksusem, czymś odświętnym, ale codziennym źródłem sił i życia. Czym jest chleb dla podtrzymania życia fizjologicznego, tym Ciało Pańskie dla podtrzymania życia duchowego.
• Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jak ważne jest dla ciebie przystępowania do stołu eucharystycznego, jak często przyjmujesz Jezusa w Najświętszym Sakramencie? Czy masz pragnienie jednoczenia się z Nim, może częściej niż dotychczas? 
• Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata Czy czerpiesz z Eucharystii siłę życiową, czy może mógłbyś się bez kłopotu obejść bez Niej? We wszystkich cudach eucharystycznych na świecie (w Polsce w Sokółce i Legnicy) konsekrowana hostia zamieniała się w tkankę mięśnia sercowego. Jezus chce nam mocno przypomnieć, że w komunii św. daje nam swoje serce. Jego święte serce łączy się z naszymi sercami – duszami, ale też z naszymi sercami – mięśniami. Twoje ciało staje się prawdziwą świątynią Boga żywego. Czy świadomie przeżywasz moment przyjęcia świętego Ciała Jezusa do swojego ciała?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Ci Panie Jezu za Twoją bliskość w Eucharystii, za to, że mnie karmisz i podtrzymujesz życie mojej duszy. Proszę o łaskę jeszcze głębszego przeżywania tego zjednoczenia z Tobą!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?