NAWRACAĆ SIĘ KORZYSTAJĄC Z BOŻEJ RECEPTY NA ŻYCIE

17.02.2018, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Izajasza 58, 9b-14

Tak mówi Pan Bóg:
„Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Pan cię zawsze prowadzić będzie, nasyci duszę twoją na pustkowiach. Odmłodzi twoje kości, tak że będziesz jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się nie wyczerpie.
Twoi ludzie odbudują prastare zwaliska, wzniesiesz fundamenty pokoleń. I będą cię nazywać naprawiaczem wyłomów, odnowicielem uliczek – na zamieszkanie.
Jeśli powściągniesz nogi od przekraczania szabatu, żeby w dzień mój święty spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana – czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróży, tak by nie przeprowadzać swej woli ani nie omawiać spraw swoich, wtedy znajdziesz rozkosz w Panu. Ja cię powiodę w triumfie przez wyżyny kraju, karmić cię będę dziedzictwem Jakuba, twojego ojca.
Albowiem usta Pańskie to wyrzekły.”

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Wielu ludzi szuka sensu i pokoju w życiu. Robimy to przez pracę, dzięki której zyskujemy pozycję i pieniądze, które dają nam poczucie bezpieczeństwa. Poświęcamy czas na sport, rozrywkę i kontakty towarzyskie, które pomagają nam się zrelaksować i odstresować. A Biblia naucza, że tym, co nasyca duszę i przywraca życie, jest służba drugiemu człowiekowi: nakarmienie głodnego, wysłuchanie i pocieszenie przygnębionego. Czy próbowałeś kiedyś zastosować tę biblijną receptę na życie? Czy potrafisz przedłożyć służbę na rzecz innych ponad własny interes i egoizm? Czy wierzysz Bogu, że to jest najlepsza droga?

• Dla nas, chrześcijan, tym wspomnianym w tekście szabatem jest niedziela – dzień Pański, dzień świętowania zmartwychwstania naszego Pana Jezusa Chrystusa. Katechizm Kościoła mówi, że „centrum tego dnia stanowi wieczerza Pańska” (nr 1166). Czy jakoś się do niej przygotowuję, np. przez każdorazowe wzbudzenie swojej intencji? Może przez uprzednie rozważenie przynajmniej jednego z czytań? Może nawet wspólnie z rodziną? Co mogę zrobić, aby Eucharystia nie była tylko jednym z wydarzeń niedzieli, ale naprawdę stała się jej centrum?
• Bóg obiecuje wielkie rzeczy tym, którzy przestrzegają szabatu: „powiedzie ich w triumfie”, „karmić będzie dziedzictwem Jakuba”. Święcenie dnia świętego to jednak nie tylko uczestnictwo we Mszy Świętej i powstrzymywanie się od robienia zakupów. Jak mówi Biblia, święcenie niedzieli powinno zacząć się od radości z tego dnia: „nazwania jej rozkoszą” oraz „czcigodnym” i „świętym dniem Pana” oraz i niejako z tego powodu odłożenia swoich spraw na później. Czy traktujesz dzień święty w ten sposób? Jaka jest praktyka spędzania niedzieli przez ciebie i twoją rodzinę? Co możesz zrobić, żeby lepiej świętować ten szczególny dzień?
• 
  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, daj mi zrozumieć i naucz mnie, jak ma wyglądać świętowanie niedzieli w życiu moim i mojej rodziny.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?