NAWRACAĆ SIĘ TO SZUKAĆ MIEJSCA ŚWIĘTEGO W SWOIM SERCU

10.03.2018, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 18, 9-14

Jezus opowiedział niektórym, co dufni byli w sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: „Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: „Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie: zdziercy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”. A celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi, mówiąc: „Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!” Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Faryzeusz i celnik. Dwie skrajne postawy serca. Pycha i pokora. Dwa różne sposoby pojmowanie Boga – jako groźnego sędziego rozliczającego nas z grzechów i Boga miłosiernego. Mentalność zasługiwania na łaskę i przyjmowania łaski. Obaj przyszli do świątyni, miejsca Najświętszego, gdzie jak uważali ówcześni żydzi, mieszka Bóg. Świątynia to nie była zwykła synagoga. Przyszli się modlić do miejsca Najświętszego! Obaj więc pragnęli tego usprawiedliwienia, o którym mówi Pismo Święte w dzisiejszej Ewangelii, ale także w Ef 1,4 „On wybrał nas w Nim, abyśmy byli przed nim święci i nieskalani w miłości.” Święci i nieskalani w miłości, a więc w pełni zjednoczeni z Bogiem.
• Obserwując dziś te dwie osoby spróbuj zobaczyć, gdzie jesteś na drodze prowadzącej do miejsca Najświętszego. Pielgrzymowanie, droga, to pewien ruch, coś co ulega rozwojowi i jeśli przebiega prawidłowo prowadzi ku miejscu Najświętszemu. Faryzeusz na swojej drodze osiągnął zewnętrznie pewien szczyt pobożności religijnej, ale jego rozwój duchowy został zatrzymany poprzez pychę, pogardę. On zawłaszczył Boga dla swojego dobrego samopoczucia. Jego celem stał się jedynie kult, prawo a nie miłość. Celnik zaprzeczył samemu sobie, wyznając Bogu swoją grzeszność. Widząc swój grzech zapłakał nad tym, że znajduje się tak daleko od Miłości, której pragnęła jego dusza. Jego serce było pełne żalu, skruchy, tęsknoty za Bogiem. Szczerość serca to dar Ducha Świętego.  „Czyż nie wiecie, ze jesteście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka?”

• I chociaż w tym obrazie celnik stał daleko i nie śmiał nawet oczu wznieść do nieba, to jednak on wyszedł usprawiedliwiony. Miejsce Najświętsze jest w naszym sercu bo Jezus jest/chce być w naszym sercu. Szczere serce jest prawdziwe przez Bogiem, nie musi chować się za swoimi myślami, ustalonymi rytuałami (bardzo pobożnymi), poczuciem wartości, lękiem, może jakąś rutyną. Dziś poproś Pana, żeby pokazał Ci za czym się chowasz? Jakie masz przeszkody w sercu, które oddalają Cię od miejsca Najświętszego. Tą przeszkodą może być także twoje własne wyobrażenie o sobie, tego kim myślisz że jesteś, jakim chciałbyś się widzieć, jak zasłużyć na Bożą Miłość. A może twój własny plan na życie i konieczności pełnej jego kontroli. Przyjęcie prawdy pochodzącej z Ducha Świętego jest trudne, ale jest błogosławione. Może będzie wymagało jakiejś zmiany w życiu- np. sposobu modlitwy, formy rachunku sumienia, sakramentu spowiedzi?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, proszę Cię o Ducha Świętego, Ducha prawdy i pokory, aby przemienił moje serce i doprowadził do pełnego zjednoczenia z Tobą, do miejsca Najświętszego.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?