Archiwum z dnia: 12 marca 2018

NAWRACAĆ SIĘ, TO DOŚWIADCZAĆ CUDÓW W UFNOŚCI I ZAWIERZENIU

12.03.2018, poniedziałek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 4,43-54

Jezus wyszedł z Samarii i udał się do Galilei. Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie. Kiedy jednak przybył do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ widzieli wszystko, co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt. I oni bowiem przybyli na święto. Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie przedtem przemienił wodę w wino. A w Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik królewski, którego syn chorował. Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna: był on bowiem już umierający. Jezus rzekł do niego: „Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie”. Powiedział do Niego urzędnik królewski: „Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko”. Rzekł do niego Jezus: „Idź, syn twój żyje”. Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i szedł z powrotem. A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje. Zapytał ich o godzinę, o której mu się polepszyło. Rzekli mu: „Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka”. Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, o której Jezus rzekł do niego: „Syn twój żyje”. I uwierzył on sam i cała jego rodzina. Ten już drugi znak uczynił Jezus od chwili przybycia z Judei do Galilei.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Jezus mówi: Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie. Mówi to jakby z pewnym wyrzutem, ale też i z wyrozumiałością. I czyni kolejny cud, uzdrawiając syna urzędnika królewskiego.
  • Tak jak mieszkańcy Galilei i jak rodzina urzędnika królewskiego jesteśmy tylko ludźmi i pragniemy zobaczyć czy też doświadczyć czegoś co przekona nas, że Bóg jest i działa. Jezus dzisiaj pokazuje, że On o tym wie i to rozumie. Myślę, że tym, którzy szczerze szukają Boga i pragną budować swoją wiarę On wychodzi naprzeciw i daje im zobaczyć znaki swojego działania.

  • Czasem jednak nasza postawa może stać się postawą roszczeniową. Przychodzimy do Boga jak do firmy „Cuda Sp. z o.o.”, mówiąc: „Ja ci dam tyle a tyle modlitw i postów a ty mi daj to czego potrzebuję”.
  • Z drugiej strony czasem nie zauważamy tego co Bóg realnie czyni w naszym życiu i wokół nas. Wpatrzeni w to co nas boli nie widzimy tego, jak On nas przemienia, jak ratuje nas przed błędami, jak odpowiada na nasze modlitwy (choć może inaczej niż się spodziewaliśmy).
  • Myślę, że Pan chce nas prowadzić do pełniejszej relacji, w której On sam jest dla nas ważniejszy niż to co On może dla nas zrobić (Starajcie się naprzód o królestwo i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane – Mt 6, 33). W której postawa pełnej ufności i zawierzenia zastępuje postawę roszczeniową (…wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie – Mt 6, 8). I w której będąc blisko Niego już przestajemy potrzebować cudów i znaków, a jednocześnie On nieustannie działa w naszym życiu, w cudowny sposób opiekując się nami i sprawiając, że stajemy się błogosławieństwem dla ludzi wokół nas.
  • Czy widzisz działanie Boga w swoim życiu? Czy pragniesz go doświadczyć? Kim tak naprawdę jest dla ciebie Jezus Chrystus?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, tobie ufam i tobie zawierzam moje życie. Dziękuję ci za wszystko co dla mnie zrobiłeś.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?