Archiwum z dnia: 18 marca 2018

18.03.2018, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 12, 20-33

Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon Bogu w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jezusa». Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi. A Jezus dał im taką odpowiedź: «Nadeszła godzina, aby został otoczony chwałą Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. Kto zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Ależ właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, wsław imię Twoje!» Wtem rozległ się głos z nieba: «Już wsławiłem i jeszcze wsławię». Stojący tłum to usłyszał i mówił: «Zagrzmiało!» Inni mówili: «Anioł przemówił do Niego». Na to rzekł Jezus: «Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie wyrzucony precz. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie». To mówił, oznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity – Jezus tłumaczy obrazowo podstawowe prawa życia duchowego i sam pierwszy daje przykład wypełnienia tego prawa w najbardziej pełny sposób – swoją śmiercią daje życie ludzkości. Jak to rozumieć, że masz obumrzeć? Św. Paweł w Liście do Rzymian tłumaczy, że chodzi o śmierć dla grzechu: Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie. Niechże więc grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele (Rz 6, 11-12). Grzech jest pierwiastkiem zła, które nie ma prawa istnieć w Dziecku Bożym. Nie może być w nas zgody na jakiekolwiek przywiązanie do zła, zniewolenie przez złe nawyki, przyzwyczajenie do grzechu. Czasem serce jest tak zrośnięte z grzechem, że wydaje się niemożliwym rozerwanie tych kajdan. Czy jesteś wolny od takich kajdan grzechu – czy nie masz jakiegoś „oswojonego” zła w sobie? Czy świadomie i konsekwentnie walczysz ze swoimi skłonnościami do konkretnych grzechów? Co powinno obumrzeć?
• Tym co najczęściej wymaga w nas uśmiercenia jest egoizm i pycha. Kto zaś chciałby Mi służyć… Tak często chcemy służyć sobie samym – swojej wygodzie, swoim potrzebom i pragnieniom – i im podporządkowujemy wszystko – także Boga. Myśl o uśmierceniu swojego egoizmu może przerażać, jeśli jest się z nim zrośniętym, jeśli jest lęk o siebie, o przyszłość, jeśli ciągle zwycięża dbałość o swoją chwałę. Jezus mówi: Ojcze, wsław imię Twoje! Św. Paweł w liście do Efezjan mówi, że naszym powołaniem jest byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu. Komu przynosisz chwałę swoim życiem? Czemu/ komu służysz swoimi decyzjami, poświęceniami, staraniami?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Święty proszę o prawdę, pokaż mi mój grzech, którego nie widzę! Panie proszę, niech Twoja miłość uleczy moje lęki i uzdolni mnie do życia w wolności Dziecka Bożego.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?