NAWRACAĆ SIĘ TO STAWIAĆ MIŁOŚĆ PRZED SPRAWIEDLIWOŚCIĄ

19.03.2018, poniedziałek , Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia weług św. Mateusza 1,16.18-21.24a

Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego.
Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem prawym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów”.
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Józef – niedościgniony wzór męskości. Ewangeliści mówią o nim bardzo oszczędnie, używając dwóch słów prawy i sprawiedliwy.  Nie zapisano ani jednej jego wypowiedzi. Można się nad tym zastanowić, bo może to być bardzo symboliczne. Kiedy dziecko przechodzi z opieki matki pod skrzydła ojca, uczy się mówić przy milczeniu ojca. Nazywa pewne zjawiska , werbalizuje je,  stawia pytania kim jest i to właśnie ojciec udziela odpowiedzi. Jego milczenie, powściągliwość co do słów, pozwala stworzyć przestrzeń do wykuwania się dziecięcej tożsamości.
• Poznajemy Józefa po działaniu. Młody, dwudziestoletni mężczyzna,  spokrewniony z królem Dawidem, pełny sił i marzeń na temat swojej przyszłości związanej z dziewczyną o imieniu Maryja. A tu takie zaskoczenie. Ona nosi pod sercem Dziecko, którego on nie jest ojcem. Plany przepadły, zawód miłosny to mało powiedziane. I jeszcze jedno, jak to możliwe, że ta wyjątkowa Kobieta, którą tak bardzo kochał, okazała się być przez chwilę kimś innym. To się nazywa krzyż. Niezawiniony, niespodziewany, ale jest i trzeba na niego dać odpowiedź. Zostawmy na boku dywagacje, czy Maryja mogła zostać ukamienowana czy też nie, bo bibliści mają na ten temat różne zdania, ale zastanówmy się co mogło się dziać w sercu Józefa. Pomimo wszystko zwycięża w nim miłość do Narzeczonej. Sprawiedliwość ustępuje miejsca miłości, która domaga się rezygnacji z planów. Trzeba przyznać, że od Józefa możemy się uczyć przyjmować krzyż.
• W całą tą trudną sytuację wkracza Bóg, używając bardzo prostych środków, czyli snu. Jak przypomniał biskup Ryś, mówiąc o Józefie, Bóg wkracza ze swoim Słowem w sen Józefa. Nie możemy wpłynąć na nasz sen czy zmienić jego bieg, on po prostu się śni i przyjmujemy go takim, jaki jest. Takie podejście do Słowa ma Józef. Nie dyskutuje, nie zaprzecza, nie odrzuca, tylko słucha i wykonuje. Zostaje ziemskim ojcem Jezusa. I myślę, że nie będzie w tym stwierdzeniu dużo przesady, że Jezus wiele mógł się nauczyć od swojego Opiekuna.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, udziel mi łaski przyjmowania Twojego słowa tak, jak robił to Józef.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?