NAWRACAĆ SIĘ TO KOCHAĆ INACZEJ MYŚLĄCYCH

23.03.2018, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 10, 31-42

Żydzi porwali za kamienie, aby Jezusa ukamienować. Odpowiedział im Jezus: «Ukazałem wam wiele dobrych czynów, które pochodzą od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie kamienować?»
Odpowiedzieli Mu Żydzi: «Nie kamienujemy Cię za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty, będąc człowiekiem, uważasz siebie za Boga».
Odpowiedział im Jezus: «Czyż nie napisano w waszym Prawie: „Ja rzekłem: Bogami jesteście?” Jeżeli Pismo nazwało bogami tych, do których skierowano słowo Boże – a Pisma nie można odrzucić – to czemu wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: „Bluźnisz”, dlatego że powiedziałem: „Jestem Synem Bożym?” Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie! Jeżeli jednak dokonuję, to choć nie wierzylibyście Mi, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu».
I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk. I powtórnie udał się za Jordan, na miejsce, gdzie Jan poprzednio udzielał chrztu, i tam przebywał.
Wielu przybyło do Niego, mówiąc, iż Jan wprawdzie nie uczynił żadnego znaku, ale wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą. I wielu tam w Niego uwierzyło.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Przemoc w imię gorliwości religijnej. Przemoc skierowana przez Żydów przeciw Temu, któremu najgorliwiej starają się służyć. Jak bardzo się mylicie! – chciałoby się krzyknąć. W zachowaniu Jezusa nie widać jednak ani śladu wrogości wobec tych, którzy chcą Go zabić. Odpowiada im bez nienawiści, bez epitetów, argumentując spokojnie.
• A jaka jest moja postawa wobec tych którzy myślą lub postępują wbrew temu co uważam za słuszne? Na przykład wobec osób o innych poglądach politycznych, osób niewierzących lub wyznających inną religię, inną denominację chrześcijańską lub choćby z innych ruchów czy środowisk katolickich? Czy jest we mnie złość, pogarda, a może nienawiść?
• Czy dopuszczam się wobec nich przemocy? Choćby słownej – w bezpośrednich rozmowach lub w mediach społecznościowych? Czy okazuję im wyższość, pogardę, kieruję wobec nich insynuacje lub złośliwe komentarze?
• Czy wierzę, że Bóg kocha ich tak samo jak mnie i że jesteśmy dziećmi jednego Ojca? Czy dopuszczam myśl, że On działa także i w ich życiu?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Ojcze, naucz mnie kochać nieprzyjaciół i ludzi o innych poglądach. Jezu, naucz mnie z nimi rozmawiać, pomóż mi zobaczyć w nich braci.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?