NAWRACAĆ SIĘ , TO NIE POPADAĆ W ROZPACZ

28.03.2018, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 26,14-25

Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?» A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać.
W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?»
On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę.
Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda».
Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?»
On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził».
Wtedy Judasz, który miał Go wydać, rzekł: «Czyżbym ja, Rabbi?» Odpowiedział mu: «Tak, ty».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Judasz”; jeden z najbliższych uczniów. Towarzyszył Jezusowi przez trzy lata, licząc na osiągnięcie korzyści (władza, pieniądze). Kiedy dostrzegł, że marzenia te nie zrealizują się (starszyzna żydowska chce śmierci Jezusa), podjął ostatnią próbę uzyskania czegoś dla siebie. Sprzedał swojego Mistrza za cenę odszkodowania za śmierć niewolnika. Jezus kochał Judasza, mimo że znał go na wskroś, wiedział o jego zachłanności, oszustwach, wywyższaniu się i przyszłej zdradzie. Na mnie też Jezus patrzy z miłością i nic nie jest w stanie tego zmienić. Zawsze daje mi szansę na nawrócenie. Nie muszę popadać w rozpacz, jak Judasz. Czy wierzę, że On mnie kocha takiego, jakim jestem?
• „jeden z was”; grzech jednego człowieka nie dotyka tylko jego. Grzech, który jest wynikiem osobistej decyzji jednostki, wpływa na innych. Zło popełniane przez osoby z naszego otoczenia, dotyka również nas. Jesteśmy wezwani, aby „nie dać się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężać” (Rz 12,21). Nie wystarczy odciąć się tylko od człowieka, który je popełnia i cieszyć się swoją poprawnością, ale trzeba zrobić coś, aby temu się przeciwstawić (napomnieć, pomodlić się,…). Czy dostrzegam zło? Jak się jemu przeciwstawiam?
• „czyżbym ja”; zewnętrzne przejawy bycia blisko Boga (chodzenie do Kościoła, udział w pielgrzymkach, bycie w jakiejś grupie religijnej,…) nie muszą oznaczać bliskości duchowej. Możemy całymi dniami przebywać w świątyni, a nasze serce może być zamknięte na Bożą miłość i na przemianę. Może tak, jak Judasz towarzyszymy Jezusowi, a w rzeczywistości jesteśmy gotowi zdradzić Go przy najbliższej okazji dla jakichś korzyści (np. przywłaszczę sobie w pracy czyjeś zasługi za dodatkową premię, „złapię” okazje cenowe w niedzielę,..). Czy będę uczestniczyć w liturgii Triduum Paschalnego? Dlaczego, co mną kieruje? Bo taka tradycja?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, proszę aby pycha, próżność, własne ambicje nie przesłoniły mi nigdy Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?