NARODZIĆ SIĘ JAKO NOWY CZŁOWIEK W DUCHU ŚWIĘTYM

10.04.2018, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 3, 7b-15

Jezus powiedział do Nikodema: «Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha».
Na to rzekł do Niego Nikodem: «Jakżeż to się może stać?»
Odpowiadając na to, rzekł mu Jezus: «Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, co widzieliśmy, a świadectwa naszego nie przyjmujecie. Jeżeli wam mówię o tym, co ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich? I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego.
A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Trzeba wam się powtórnie narodzić”. O co chodzi w tych słowach! Dlaczego właśnie tej przenośni używa Pan Jezus w rozmowie z Nikodemem? Przecież to był uczony w piśmie, doskonale wykształcona osoba. Mógł przecież rozpocząć dyskurs teologiczny, co na pewno byłoby bardziej zrozumiałe dla Nikodema, niż to porównanie: ciąża, poród, dzieciństwo. To jakby odpowiedź z księżyca, całkiem nietrafiona do odbiorcy! Lecz czy aby na pewno? Jaki jest świat dziecka w łonie matki? Jest ono w bezpiecznym i znanym otoczeniu. W brzuchu jest ciemno, ciepło, jest pokarm o który nie trzeba się troszczyć, a wszystkie bodźce są osłabione przez wody płodowe. Jest w nim dobrze, przytulnie i dziecko „ocenia” wszystko co przychodzi właśnie z tej perspektywy. Ale przecież prawdziwa rzeczywistość jest całkowicie inna. Dziecko nie jest w stanie wyobrazić sobie tego co jest „na zewnątrz”.
• Patrząc z tej perspektywy zauważam, jak bardzo podobne jest w tym przypadku moje życie duchowe. Poznałem świat wiary przez katechezę, uczestnictwo w tysiącach nabożeństw i Mszy Św. oraz w spotkaniach z innymi ludźmi. Doznawałem odczucia obecności Boga, ale tak jak to dziecko słyszy głos ojca i matki, przez skórę i wody płodowe. Czuję, że BÓG jest, ale nie jestem przekonany bo „nie widzę” go wkoło mnie. Wyuczyłem się pewnych odruchów katolika i jak dziecko przez pępowinę ja karmie się CHRYSTUSEM w Komunii Św.  nie zadając sobie trudu, by Go poznać. I dlatego Pan Jezus mówi o Duchu Świętym, który to może wyrwać mnie z tej stagnacji. Jeżeli się zgodzę to będą prawdziwe narodziny. Będzie szok, ból i płacz, lecz to jedyny sposób by wyrwać się ze „swojego świata” do prawdziwej rzeczywistości wiary. Czy pragniesz zbliżyć się do Boga Ojca? Czy pragniesz wzrastać w wierze? Jeśli tak to wzywaj Ducha Św. i „narodzin” w Jego Zesłaniu.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Boży przyjdź i odnów moje życie. Zapraszam Cię byś działał we mnie, byś mnie narodził do życia wiary. Przyjdż Duchu Święty.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?