SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO, TO UWIERZYĆ W JEGO BEZGRANICZNĄ I DARMOWĄ MIŁOŚĆ

11.04.2018, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 3, 16-21

Jezus powiedział do Nikodema:
«Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.
A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby jego uczynki nie zostały ujawnione. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki zostały dokonane w Bogu».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Nikodem – faryzeusz, który skrupulatnie wypełniał przepisy, aby podobać się Bogu. Słowa Jezusa skierowane do niego oznaczają, że człowiek nie może zrobić nic, aby Bóg kochał go bardziej. Żadne wypełnianie przepisów tego nie zmieni. Nic też nie może zrobić, aby Bóg kochał go mniej. Bóg ze swojej natury jest Miłością, którą otrzymujemy za darmo. Nie ma w tym żadnej naszej zasługi.
• „tak Bóg umiłował świat”; zamiarem Boga jest to, aby „każdy” miał życie wieczne dzięki wierze w Jego miłość, która wyraziła się w śmierci Syna. Jednak w naszej wolności, którą Bóg szanuje ponad wszystko, możemy tę miłość odrzucić, a tym samym zniweczyć plan Boga na nasze życie wieczne. Pewnie nie raz słyszałem wypowiadane w różny sposób, w różnych momentach życia, zapewnienia: Bóg cię kocha. Ale czy rzeczywiście mam doświadczenie Bożej miłości, czy wiem to tylko ze słyszenia?
• „Ciemność” w Biblii jest symbolem oddalenia od Boga. Trwanie w ciemności oznacza trwanie w grzechu. Zbliżając się do „światła” odkrywamy całe piękno, ale dostrzegamy równocześnie wyraźniej wszystkie brudy i niedoskonałości. Zbliżanie się do światłości – Syna Bożego, wymaga stawania w prawdzie, konfrontacji czystości  naszych działań, intencji. Czy dostrzegam ciemności w swoim życiu? Co z tym robię? Czy proszę Jezusa, aby wszedł tam ze swoim światłem?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, zapraszam Cię do wszystkich ciemnych zakamarków mojej duszy. Daj mi doświadczać Twojej miłości, pobudzaj do wiary, abym mógł nazywać się synem Światłości.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?