Archiwum z dnia: 18 kwietnia 2018

18.04.2018, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 6, 35-40

Jezus powiedział do ludu:
«Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał.
Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic nie stracił z tego wszystkiego, co Mi dał, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Chleb” jest pokarmem powszednim, codziennym, koniecznym do życia. Jezus chce być dla nas chlebem, chce być naszą codziennością, byśmy Go potrzebowali i dzięki Niemu żyli. Byli Chrystusa głodni nie raz na jakiś czas, ale codziennie, zawsze w ten sposób zaspokajając swoje ludzkie pragnienia i przygotowując na życie wieczne. Dlatego zostawił siebie właśnie pod postacią chleba w Eucharystii. Od nas tylko zależy jak często nim się karmimy. Jak często uczestniczę we mszy św? Czy zawsze w sposób pełny (przystępuję do komunii św.)? Czy mogę coś zmienić w tym zakresie?
• „Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął”; Jezus jest spełnieniem wszystkich naszych pragnień. Poza Nim będziemy ciągle niezaspokojeni. Głód, wszelakie potrzeby, będą powracały. My możemy Jezusa – chleb życia – jeść i smakować naszymi zmysłami. Ale Jezusa nie da się „najeść na zapas” tak, żeby już nic więcej nie musieć robić. Karmienie się Jezusem Eucharystycznym, Jego słowem, nauką, ma nas pobudzać do nieustannego pragnienia zbliżania się jeszcze bardziej do Niego, coraz doskonalszego odpowiadania swoim życiem na Jego miłość.
• „wolą Tego”; wolą Ojca jest, aby Jezus dał życie wieczne wszystkim, których od Niego „otrzymał”. Wolą Ojca względem nas jest to, abyśmy uwierzyli w Jezusa, jego odkupieńczą miłość. Aby każdy kto wierzy w Syna „nie zginął , ale miał życie wieczne” (J3,16). Czy wierzę? W co i Kogo?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, spraw, bym karmiąc się Twoim ciałem już tylko Ciebie pragnął, „albowiem w Tobie jest źródło życia” (Ps 36,10).

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?