SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO I OBDARZAĆ DOBREM INNYCH

21.04.2018, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 9, 31-42

Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i napełniał się pociechą Ducha Świętego.
Kiedy Piotr odwiedzał wszystkich, przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie. Znalazł tam pewnego człowieka imieniem Eneasz, który był sparaliżowany i od ośmiu lat leżał w łóżku. Piotr powiedział do niego: „Eneaszu, Jezus Chrystus cię uzdrawia, wstań i zaściel swoje łóżko!” I natychmiast wstał. Widzieli go wszyscy mieszkańcy Liddy i Saronu i nawrócili się do Pana.
Mieszkała też w Jafie pewna uczennica imieniem Tabita, co znaczy Gazela. Czyniła ona dużo dobrego i dawała hojne jałmużny. Wtedy właśnie zachorowała i umarła. Obmyto ją i położono w izbie na piętrze. Lidda leżała blisko Jafy; gdy więc uczniowie dowiedzieli się, że jest tam Piotr, wysłali do niego dwóch posłańców z prośbą: „Przyjdź do nas bez zwłoki”.
Piotr poszedł z nimi, a gdy przyszedł, zaprowadzili go do izby na górze. Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i okrycia, które zrobiła im Dorkas za swego życia. Po usunięciu wszystkich Piotr upadł na kolana i modlił się. Potem zwrócił się do ciała i rzekł: „Tabito, wstań!” A ona otwarła oczy i zobaczywszy Piotra, usiadła. Piotr podał jej rękę i podniósł ją. Zawołał świętych i wdowy i ujrzeli ją żywą.
Wieść o tym rozeszła się po całej Jafie i wielu uwierzyło w Pana

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Często zapominamy, że Bóg potrzebuje naszych rąk, naszych serc, naszych nóg, aby Jego dobroć mogła wylewać się na innych. Bóg jest dobry i nie da się wyprzedzić w obdarzaniu dobrem przez innych.

• Piotr Apostoł przychodzi do Jaffy, aby odpowiedzieć na dobroć pewnej uczennicy imieniem Tabita, co znaczy Gazela. Łukasz apostoł nadmienia, że czyniła dużo dobrego i dawała hojnie jałmużny. Wtedy właśnie zachorowała i umarła.

• Gdy Piotr wszedł do domu zmarłej Tabity: Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i płaszcze, które zrobiła im Gazela za swego życia. Wydaje się, że Bóg nie chce im jeszcze zabrać dobra, którym była Gazela dla swojego środowiska. Owe kobiety przyjmowały dobroć zmarłej z ogromną wdzięcznością.

• Bóg często zabiera nam jakieś dobro, gdy nie jesteśmy wdzięczni za nie. Gdy wyrażamy Mu swoje niezadowolenie. Często także nie otrzymujemy wiele, ponieważ nie nauczyliśmy się być wdzięczni. Święty Paweł w Liście do Kolosan napomina chrześcijan: I bądźcie wdzięczni! (Kol 3,15)
• Tłumaczenie greckie tego tekstu brzmi: I wdzięczni stawajcie się. Oznacza ono nic innego jak pewien proces uczenia się wdzięczności. Aby stawać się wdzięcznym potrzebujemy zmiany w myśleniu i spoglądaniu na rzeczywistość, w której żyjemy, w której Bóg nas kształtował. Potrzebujemy wejść w proces nawracania się, który uczy wdzięczności.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu proszę Cię o łaskę wdzięczności w swoim życiu. Zmień moje serce, moje spoglądanie na rzeczywistość, abym dostrzegał Twoją dobroć.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?