Archiwum z dnia: 20 maja 2018

20.05.2018, niedziela , Uroczystość Zesłania Ducha Świętego

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 15, 26-27; 16, 12-15

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku. Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. To Duch Św. jest Tym, który przekonuje o prawdziwości ewangelii. On wzbudza i podtrzymuje wiarę. Św. Paweł napisał: Nikt też nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus». (1 Kor 12, 3) Sam Jezus powiedział, że to Duch świadczy o Nim. Czemu więc próbujemy sami budować swoją wiarę? Czy prosisz Ducha Św. o wiarę i inne dary? Czy jest On stale obecny w Twojej modlitwie? Czy masz z Nim relację jako Osobą Boską?
• Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. (Rz 8, 16) miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany (Rz 5,5) Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. (Ga 5,22) Te rzeczy i wiele innych czyni Duch Św. Jeśli którejś z nich w Twoim życiu brakuje, to znaczy że brakuje Ducha Św. Czy Go zapraszasz, jak często? Naszym celem nie jest bycie idealnym i doskonałym moralnie mocą swojej silnej woli, ale człowiekiem tak wypełnionym Duchem Bożym, że może powiedzieć za św. Pawłem: już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus (Ga 2,20). Czy nie pokładasz zbyt dużej nadziei w swoich siłach i możliwościach zapominając, że tylko Duch Św. może Cię prawdziwie przemienić i uświęcić?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Święty zapraszam Cię, objaw mi się! Uczyń moje serce i życie zgodne z wolą Ojca! Pomóż mi Cię poznać i pokochać, pomóż mi zauważać Twoją obecność we mnie!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?