Archiwum z dnia: 4 czerwca 2018

04.06.2018, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 12, 1-12

Jezus zaczął mówić w przypowieściach do arcykapłanów, uczonych w Piśmie i starszych:
„Pewien człowiek założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał tłocznię i zbudował wieżę. W końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał.
W odpowiedniej porze posłał do rolników sługę, by odebrał od nich część należną z plonów winnicy. Ci chwycili go, obili i odesłali z niczym. Wtedy posłał do nich drugiego sługę; lecz i tego zranili w głowę i znieważyli. Posłał jeszcze jednego, tego również zabili. I posłał wielu innych, z których jednych obili, drugich pozabijali.
Miał jeszcze jednego, ukochanego syna. Posłał go jako ostatniego do nich, bo sobie mówił: «Uszanują mojego syna». Lecz owi rolnicy mówili nawzajem do siebie: «To jest dziedzic. Chodźcie, zabijmy go, a dziedzictwo jego będzie nasze». I chwyciwszy go zabili i wyrzucili z winnicy.
Cóż uczyni właściciel winnicy? Przyjdzie i wytraci rolników, a winnicę odda innym.
Nie czytaliście tych słów w Piśmie:
«Kamień, który odrzucili budujący, ten stał się kamieniem węgielnym. Pan to sprawił i jest cudem w oczach naszych»?”
I starali się Go ująć, lecz bali się tłumu. Zrozumieli bowiem, że przeciw nim powiedział tę przypowieść. Zostawili więc Go i odeszli.
Jezus popatrzył na nich i rzekł: «U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Każdy z nas jest winnicą Pańską. Zostaliśmy stworzeni przez Boga i wyposażeni we wszystko czego nam potrzeba aby żyć dla Niego przynosząc owoc. Bóg ma prawo domagać się od nas części należnej z plonów winnicy. Czy jednak moje życie przynosi owoc miły Bogu?
• ak odnoszę się do posłańców, których przysyła mi Bóg? On często przemawia do mnie przez swoje słowo, przez bliskich ludzi, kapłanów i przez zdarzenia mojego życia. Bóg wskazuje mi drogę zgodnie ze Swoją wolą, drogę prowadzącą do jeszcze obfitszego owocowania. Ale czy ja Go słucham? Czy też słucham tylko tego co mi pasuje, a to co mi nie odpowiada puszczam mimo uszu?
• Często bywa tak, że wiemy dokładnie czego oczekuje od nas Bóg. To być może proste sprawy, proste działania, które powinniśmy podjąć. A jednak jakiś dziwny wewnętrzny (a może właśnie zewnętrzny, szatański) mechanizm sprawia, że o tym zapominamy, odkładamy na później, tłumaczymy sobie, że przecież inne rzeczy są ważniejsze, że najpierw coś innego, że nie mamy siły itd. W efekcie nie pełnimy woli Bożej tylko swoją. A Bóg nie dostaje części należnej z plonów winnicy.
• Robotnicy winnicy nie bali się właściciela. Ignorowali go, jego cierpliwość i łagodność interpretując jako słabość. Jaki jest mój stosunek do Boga? Czy traktuję Go poważnie? Czy wydaje mi się, że jeszcze mam czas?
• Jednak, gdy usłyszymy co Jezus mówi dalej, kluczowe okazują się być Jego słowa- ci co w dostatkach pokładją ufność. Możesz mieć wiele albo nic, ale  istotne jest komu lub czemu ufasz. Co jest w twoim sercu, czemu poświęcasz najwięcej uwagi. Człowiek , który przyszedł do Nauczyciela zapomniał o pierwszy przykazaniu w Dekalogu, dlatego zostaje delikatnie skonfrontowany. Ale również zostaje obdarzony spojrzeniem z miłością. Czułe, ciepłe, pełne troski zatrzymanie wzroku na człowieku, który przychodzi z problemem. Taki jest nasz Bóg. On widzi, a to znaczy, że kocha.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Boże, pragnę pełnić Twoją wolę i przynosić Ci owoc miły Tobie. Daj mi moc Ducha Świętego do walki duchowej każdego dnia abym umiał rozpoznać Twój głos i za nim podążać.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?