Archiwum z dnia: 16 czerwca 2018

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ODKRYWAĆ SWOJE POWOŁANIE

16.06.2018, sobota

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Pierwsza Księga Królewska 19, 19-21

Eliasz poszedł z góry i odnalazł Elizeusza, syna Szafata, orzącego: dwanaście par wołów przed nim, a on przy dwunastej. Wtedy Eliasz podszedłszy do niego, zarzucił na niego swój płaszcz. Wówczas Elizeusz zostawił woły i pobiegłszy za Eliaszem, powiedział : „Pozwól mi ucałować mego ojca i moją matkę, abym potem poszedł za tobą!” On mu odpowiedział: „Idź i wracaj, bo po co to ci uczyniłem?”
Wtedy powrócił do niego i zaraz wziął parę wołów, złożył ją na ofiarę, a na jarzmie wołów ugotował ich mięso oraz dał ludziom, aby zjedli. Następnie wybrał się i poszedłszy za Eliaszem, stał się jego sługą.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Prorok Eliasz po spotkaniu z Bogiem żywym na górze Horeb wykonuje polecenia wydane przez Boga. Ma namaścić Elizeusza na swojego następcę, jako proroka Izraela. Forma zewnętrzna powołania Elizeusza jest również szczególna, nie przypominająca znanych nam powołań (Gedeona, Saula, Dawida, Apostołów) Eliasz podchodzi do Elizeusza zajętego oraniem ziemi i zarzuca mu swój płaszcz.Cóż oznaczał ów gest, również zrozumiały dla Elizeusza? W ówczesnych czasach na starożytnym Wschodzie płaszcz symbolizował osobę i prawa jego właściciela. Gest dokonany osobiście przez Eliasza wyrażał, że od tej chwili z rozkazu Bożego Elizeusz staje się mężem Bożym, podległym swemu mistrzowi.

  • Odpowiedź Elizeusza jest również znamienna. Zniszczenie narzędzi rolniczych i zabicie wołów na ucztę ofiarną, w której wzięli udział pracownicy Elizeusza, miały wyrazić całkowite zerwanie z dotychczasowym życiem i oddanie się bez reszty swemu powołaniu. Nawiązując do innych słów Biblii – Elizeusz odjął rękę od pługa i nie oglądał się wstecz – spalił za sobą mosty, aby nie ulec ewentualnej pokusie powrotu do poprzedniego życia.
  • Również Bóg powołuje każdego z nas do swojej misji, każdego na swój sposób. W naszą misję wpisana jest cała historia naszego życia, nasze grzechy, słabości, talenty, umiejętności, wiedza, rany, wykształcenie, także zawód, w którym pracujemy. On to wszystko wykorzysta do tego, aby budować cywilizację miłości. Od Ciebie oczekuje tylko zgody na to, abyś poddał się Jego prowadzeniu, abyś potwierdził Jezusowi, że chcesz zrealizować misję, którą On ma dla Ciebie a nie tą, którą Ty masz dla samego siebie.

  • Czy odkrywasz misję swojego życia, te wszystkie miejsca i działania, które Jezus ma już dla Ciebie? Co w tym kierunku robisz? Jak odpowiadasz na wezwania Jezusa w twoim sercu?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za misje mojego życia. Dziękuję Ci za ich odkrywanie. Proszę Cię także o zrealizowanie ich do końca, tak jak to Ty sam uczyniłeś.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?