Archiwum z dnia: 1 lipca 2018

01.07.2018, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Psalm 30

Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś *
i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.
Panie, mój Boże, †
z krainy umarłych wywołałeś moją duszę *
i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.

Śpiewajcie psalm, wszyscy miłujący Pana, *
i pamiętajcie o Jego świętości.
Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, †
a Jego łaska przez całe życie. *
Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele.

Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, *
Panie, bądź moją pomocą.
Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, *
Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś – czy masz doświadczenie bycia uratowanym przez Boga? Jego wyjątkowej opieki, czuwania nad Tobą w wyjątkowy sposób? Bóg kocha każdego w wyjątkowy, pełen czułej uwagi sposób i każdego ratuje wiele razy, tylko czy to zauważamy? Czy dziękujesz za tę opiekę? Czy pamiętasz, wspominasz i ponownie dziękujesz za szczególnie ważne dla Ciebie ingerencje Bożej opieki? A może ciężko Ci dostrzec Jego działanie? Psalm 139 mówi: Panie, przenikasz i znasz mnie, Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję. Z daleka przenikasz moje zamysły, widzisz moje działanie i mój spoczynek i wszystkie moje drogi są Ci znane. (…) Ty ogarniasz mnie zewsząd i kładziesz na mnie swą rękę. Abba zna Cię, ogarnia zewsząd i otacza swoją miłością na każdym kroku. Spróbuj zobaczyć momenty Jego troski i podziękuj za nie.
• z krainy umarłych wywołałeś moją duszę i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu. Najważniejszym dowodem miłości i troski Boga jest łaska zbawienia – dar odkupienia, który jest na wyciągnięcie ręki, Ocalenie od piekła, z którego nigdy sam byś się nie wyratował, obfitość Królestwa, którego o własnych siłach nigdy byś nie mógł zdobyć. Czy to najważniejsze i największe obdarowanie budzi Twoją radość, zmienia coś w Twoim patrzeniu na świat, na siebie? Czy jest w Twoim umyśle i sercu faktem, czy może jakąś abstrakcją, czymś odległym i nierealnym?
• Św. Paweł pisze, że zapłatą za grzech jest śmierć (Rz 6, 23) – bo grzech jest odrzuceniem Boga, który jest jedynym źródłem życia. Ile wyroków śmierci na siebie już zaciągnąłeś? Jezus Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi, przygwoździwszy do krzyża. (Kol 2,14) Im większa świadomość tej prawdy i wiara w Słowo Boże, tym większa radość, wdzięczność i pragnienie uwielbiania Boga – Zbawiciela. Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Ci Panie za Twoją miłość, za zbawienie wieczne i za Twoją bliskość tu i teraz. Duchu Św. przekonuj moje serce o miłości Ojca, proszę daj mi poznać, jak wielka to miłość, daj pojąć jak wielki jest dar zbawienia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?