Archiwum z dnia: 9 sierpnia 2018

09.08.2018, czwartek , Świętej Teresy Benedykty od Krzyża, patronki Europy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Ozeasza 2, 16b. 17b. 21-22

Na pustynię chcę ją wyprowadzić i mówić jej do serca. I będzie Mi tam uległa jak za dni swej młodości, gdy wychodziła z egipskiego kraju. I poślubię cię sobie na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Święta Teresa Benedykta od krzyża, w świecie znana jako Edyta Stein, to żydówka, wrocławianka, naukowiec, karmelitanka, a przede wszystkim kobieta szukająca prawdy. Żydówka, która utraciła wiarę, ale przez szukanie prawdy spotkała się z Bogiem żywym. U szczytu kariery, gdy mogła zrobić habilitację, należałoby dodać, że w tym czasie kobiety miały zamknięte drogi kariery naukowej, Bóg żywy wezwał ją do Karmelu. Droga w Karmelu była drogą pustyni, poznawania Boga żywego i samej siebie. Każdy kto chce zrealizować misję swojego życia potrzebuje wyjść na pustynię. Taką właśnie drogę przeszedł sam Jezus. Pustynia to czas trudu, to czas bolesnej, ale błogosławionej łaski. Czy wychodzisz na pustynię, aby spotkać się z Bogiem żywym np. przez dłuższą modlitwę, rekolekcje, czas ciszy i samotności?
• Edyta Stein zanim zrealizowała misję swojego życia, była do tej misji przygotowywana przez kilka lat Karmelu, który był dla niej pustynią. Co było misją Edyty Stein? Misją była ofiara złożona w obozie koncentracyjnym ze swojego życia za Naród Żydowski. Pustynia pozwoliła jej odkryć, przyjąć i przygotować się do tej misji. Oddać swoje życie w bestialskich warunkach, upokarzających jako kobietę, człowieka i siostrę zakonną, spaloną, a prochy rozwiane przez wiatr. Aby przyjąć taką misję, głęboko musiała doświadczyć słów proroka Ozeasza: I poślubię cię sobie na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana. Czy znasz swoją misję życiową? Czy pustynia jest dla ciebie codziennością przez modlitwę osobistą?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziekuję Ci moją pustynię. Dziękuję za błogosławiony czas trudu i poznawania siebie i Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?