Archiwum z dnia: 16 sierpnia 2018

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ODKRYĆ TAJEMNICĘ ŻYCIA

16.08.2018, czwartek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 18, 21- 19,1

Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?»Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać. Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu». Gdy Jezus dokończył tych mów, opuścił Galileę i przeniósł się w granice Judei za Jordan.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Jezus zaprasza nas dzisiaj do odkrycia i zmagania z trudną tajemnicą życia. Tą tajemnicą życia po grzechu pierworodnym jest przebaczenie. Jak rozumiane jest przebaczenie w słowie Bożym? Ten czasownik w języku greckim brzmi: aphiemi i tłumaczy się jako pozwolić pójść, puścić wolno. W języku hebrajskim tłumaczy sie trzema czasownikami: kipper – okryć; nasa– znieść, salah – przebaczać. Można byłoby też powiedzieć, że przebaczyć, to przywrócić właściwe relacje między dwoma istotami, zerwane wskutek poczucia obrazy. Przebaczenie to najpierw dar Boga żywego i zaproszenie, aby wzrastać w tej trudnej doskonałości. Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?  Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Czy jesteś człowiekiem przebaczania? Czy dostrzegasz duchowe objawy zranienia i  konieczność przebaczania? Jakie sytuacje i zranienia (osoby) ciebie przerastały po ludzku umiejętność przebaczenia?

  • Łaska przebaczenia jest tajemnicą owocnego życia. Brak przebaczenia okrada nas z radości życia. Brak przebaczenia zabiera nam życiową energię, zamyka drogi rozwoju, rodzi samotność. Dzisiejsza ewangelia objawia nam drogę wzrastania w przebaczeniu. Aby człowiek wszedł na drogę przebaczenia potrzebuje poznać swój grzech, swoje winy, swoje zadłużenie. Każdy człowiek potrzebuje poznawać prawdę o samym sobie, aby być wolnym. Jan ewangelista pisze: Poznacie prawdę a prawda was wyzwoli. (J 8,32) Bez prawdy bowiem nie ma wolności. Z prawdą ściśle związane jest przebaczenie sobie i drugiemu człowiekowi. „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” Czy poznajesz prawdę o sobie, swojej historii życia, swoich słabościach, grzechach, ranach grzechowych?

  • Człowiek często o swoich siłach nie potrafi przebaczyć sobie lub drugiemu człowiekowi. Przebaczenie to tajemnica życia duchowego, także naszej wiary i wzrastania w wierze. Potrzebujemy prosić Jezusa o łaskę przebaczania sobie i innym. Przebaczenie pozwala nam puścić wolno nie tylko osobę, która nas skrzywdziła, ale przede wszystkim puścić siebie. Potrzebujemy żyć w prawdzie i szukać prawdy, bo Duch Prawdy objawi nam wówczas  osoby, które domagają się od nas przebaczenia. Czy zapraszasz Ducha Świętego, Ducha Prawdy, do swojego życia? Czy prosisz o łaskę przebaczania?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że przebaczyłeś każdy mój grzech. Dziękuję, że uzdalniasz mnie do przebaczania.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?