Archiwum z dnia: 19 sierpnia 2018

19.08.2018, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 6, 51-58

Jezus powiedział do Żydów: «Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata». Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?» Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. – Jezus podaje bardzo ważny fakt. On jest w osobie, która spożyła Najśw. Sakrament. On trwa w Tobie także po zakończeniu mszy św. On jest, czy o Nim myślisz, pamiętasz, czy też nie. Czy w pędzącej codzienności zaglądasz do swojego wnętrza, by się z Nim spotkać? Często mamy nawyk wchodzenia do kościoła, jeśli jest gdzieś po drodze, na chwilę modlitwy. Mówi się o „odwiedzeniu” lub „nawiedzeniu” Najświętszego Sakramentu w kościele. Pomyśl, jak traktujesz ten sam Najśw. Sakrament obecny w Tobie. Czy nie szukasz Bożej obecności tylko na zewnątrz, zapominając, że sam jesteś chodzącym tabernakulum? W każdej chwili i miejscu możesz zatrzymać się na chwilę adoracji Boga żywego obecnego w Twoim wnętrzu. On jest. Trzeba tylko odsunąć na boki to, co było i to, co będzie. Nie myśleć o niczym innym, poza tym, że Bóg który jest miłością jest w Tobie.
• Jeśli Twój mąż/ żona, dziecko przyjęli komunię św., to w nich trwa Jezus, także po wyjściu z kościoła – przy obiedzie, przy sprzątaniu, w pracy i na zakupach… Jak łatwo można uczcić Jezusa widząc Go w drugiej osobie. Jak wiele okazji: nie chce mi się, ale Tobie Jezu w nich usłużę. Nie mam siły, bądź uwielbiony w tym uczynku, tak drobnym, ale resztką sił dla Ciebie podjętym. Mt 25,40: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili. Nie trzeba daleko szukać tych braci, warto wykorzystywać drobne codzienne sytuacje.
• «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?» Nie pojmowali Żydzi, bo to nie jest do zrozumienia, ani wykonania dla człowieka. To Boże dzieło, a dla Boga nie ma nic niemożliwego (Łk 1,37). Choć nie mieści się nam w głowach, że Bóg może trwać w kimś tak słabym, grzesznym, wrednym, niemiłym, rozczarowującym (obojętnie czy myślisz o sobie, czy o kimś innym), Jego miłość jest większa. Choć nie dowierzasz, że uda Ci się coś zmienić, poprawić – Jego miłość jest większa i u Boga wszystko jest możliwe (Mk 10, 27b).

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie pomóż mi żyć w Twojej obecności, służyć Ci w bliźnich i adorować w moim sercu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?