Archiwum z dnia: 9 września 2018

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO DOŚWIADCZAĆ BOŻEJ ODPŁATY

09.09.2018, niedziela , bł. Anieli Salawy

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Księga Proroka Izajasza 35, 4-7a

Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić».
Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie.
Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Często doświadczamy cierpienia pomimo czynionego dobra. Takiego dobra, które nie jest obojętne dla innych, a nawet ma decydujący wpływ na ich życie. Prorok Izajasz pisze: Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić». Najpierw wydaje się nam to cierpienie nie do uniesienia. Później musimy coś z nim zrobić, aby ono nas nie zniszczyło. Bóg żywy przychodzi do nas z pomocą w postaci modlitwy skargi, aby wyrazić rodzące się uczucia bólu, gniewu, złości, zemsty, rozgoryczenia, żalu. Modlitwa skargi umożliwia oddanie uczuć, które rozsadzają nasze serce, w ręce Boga żywego. Takimi modlitwami skargi są Psalmy: Cuchną, ropieją me rany na skutek mego szaleństwa. Jestem zgnębiony, nad miarę pochylony, przez cały dzień chodzę smutny. Bo ogień trawi moje lędźwie i w moim ciele nie ma nic zdrowego. Jestem nad miarę wyczerpany i złamany; skowyczę, bo jeczy moje serce. (Ps 38, 6-9) Czy wyrażasz przed Bogiem swoje prawdziwe uczucia? Czy potrafisz się przed Bogiem skarżyć? Może warto, abyś skorzystał z Psalmów, które odpowiednio współgrają z twoimi uczuciami?
  • Bóg przychodzi ze swoją odpłatą. Prorok Izajasz pisze o odpłacie przerastającej nasze oczekiwania: Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie. Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód. Bóg jest hojny w czynieniu dobra. Bóg nie daje się prześcignąć w hojności. Święty Paweł Pisze wręcz: Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy go miłują. (1Kor 2, 9) Czego oczekiwałbyś od Boga jako Bożej odpłaty? Powiedz Mu o tym słowami, jaki się w tobie teraz rodzą. Czy jednak sam właściwie widzisz (często widzimy wybiórczo lub niewłaściwie)?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, ze jesteś po mojej stronie. Dziękuję, że mogę przed Tobą się skarżyć.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?