CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO BYĆ PEŁNYM NADZIEI
29.09.2018, sobota
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Księga Proroka Daniela 7,9-10.13-14
Patrzałem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła to płonący ogień. Strumień ognia się rozlewał i wypływał sprzed Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Patrzałem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Dzisiejszy fragment apokaliptycznej wizji proroka Daniela prezentuje wywyższenie Syna Człowieczego, czyli Mesjasza, Chrystusa. Jeśli przeczytamy cały ten rozdział Księgi Daniela to widzimy, że królowanie Mesjasza jest odpowiedzią na pojawienie się przerażających bestii niosących zniszczenie i walczących ze świętymi.
W dzisiejszych czasach może nas opanować lęk, kiedy widzimy ilość zła – wydawałoby się wszechogarniającego i zwyciężającego dobro. Czujemy się bezsilni, próbujemy walczyć i czujemy się zwyciężani. Tymczasem dzisiejsze Słowo Boże przekonuje, że w perspektywie duchowej sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Bestie pojawiają się i znikają, ale nad wszystkim panuje Przedwieczny, który powierza całą władzę i chwałę zmartwychwstałemu Jezusowi. To w Niego mam się wpatrywać, to w Nim mam pokładać nadzieję, spokojny i pewny Jego zwycięstwa.
Papież Franciszek mówi, że jedną z cech świętości jest stała koncentracja na Bogu i mocne trwanie w Tym, który kocha i wspiera. Wychodząc od tej wewnętrznej niezłomności, można znieść i przetrwać przeciwności, zmienne koleje życia, a także agresje innych, ich niewierności i słabości: „Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam” (Rz 8, 31). Jest to źródłem pokoju, który wyraża się w postawie świętego. Dzięki tej stabilności wewnętrznej, świadectwo świętości wyraża się w naszym dynamicznym świecie, zmiennym i agresywnym, poprzez cierpliwość i trwanie w dobrym. (Gaudete et Exsultate, 112)
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Przyjdź Duchu Święty, ożyw moją nadzieję, spraw abym nie dał się zwyciężyć złu lecz umiał zło dobrem zwyciężać.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
