Strona główna » slowo » CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO PRAGNĄĆ BYĆ SOBĄ, ABY STANOWIĆ JEDNOŚĆ

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO PRAGNĄĆ BYĆ SOBĄ, ABY STANOWIĆ JEDNOŚĆ

07.10.2018, niedziela

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Księga Rodzaju 2, 18-24

Pan Bóg rzekł: «Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc». Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki podniebne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jak on je nazwie. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę „istota żywa”. I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom podniebnym i wszelkiemu zwierzęciu dzikiemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny.
Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: «Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta».
Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Kobieta i mężczyzna zostali stworzeni inaczej. Każdy z nich jest kimś innym. Każdy z nich ma inne zadanie do spełnienia. Dopiero w komplecie tworzą całość, jednak jak trudno po grzechu pierworodnym tworzyć im jedność. Małżonkowie zostali wezwani i powołani do jedności, a tym znakiem jedności jest akt małżeński. Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem. Współżycie seksualne jest piękne, gdy jest odzwierciedleniem jedności wewnętrznej. Czy zasmakowałeś jedności w sobie? Czy wiesz kim jesteś? w oczach Bożych, na przykład w świetle Bożego Słowa?
  • Człowiek został stworzony na obraz Boży, czyli jest osobą i spełnia się dopiero w relacji z drugim człowiekiem. Mężczyzna choć ma zagospodarowywać ziemię, zdobywać ją, nie doświadcza spełnienia w tych zadaniach. I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom podniebnym i wszelkiemu zwierzęciu dzikiemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny. Z tym wszystkim mężczyzna nie może wejść w relacje, dlatego to nie zaspakaja jego serca. Mężczyzna, aby mógł zjednoczyć się głęboko ze swoją żoną potrzebuje opuścić fizycznie, mentalnie, swoich rodziców, a to w praktyce okazuje sie bardzo trudne. Mężczyzna potrzebuje wejść w głębszy proces nawrócenia, czyli poznawania siebie i swoich wszelakich nawyków i z łaską Bożą przemiany ich, aby tworzyć jedność ze współmałżonkiem. Mężczyzna potrzebuje odkryć swoją męskość i swoją tożsamość, aby stwarzać jedność ze swoją żoną. Czy wiesz co otrzymałeś od rodziców? Czy znasz swoje słabe i mocne strony? Czy wiesz co przeszkadza twojemu współmałżonkowi w tobie?
  • Kobieta po stworzeniu potrzebuje być przyjęta przez mężczyznę w bardzo określony sposób: A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: «Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta». Owo przyjęcie jest zachwytem nad tym, kim ona jest. Brak przyjęcia kobiety uniemożliwia stworzenia głębokiej jedności małżeńskiej. Kobieta ma być pomocą dla mężczyzny w jego trudach zdobywania ziemi. Kobieta potrzebuje odkryć swoją kobiecość, aby tworzyć jedność ze swoim mężem, bo tylko w ten sposób zrealizuje swoje zadanie. Czy odkryłeś dar kobiety w swoim życiu? Czy potrafisz wyrażać jej swoje uznanie i życzliwość? Czy wyrażasz szacunek swojemu mężowi w jego trudzie „ujarzmiania” świata i życia?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar kobiety i mężczyzny. Dziękuje ci, że pozwalasz powracać mi do bycia sobą.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?


Brak komentarzy do “CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO PRAGNĄĆ BYĆ SOBĄ, ABY STANOWIĆ JEDNOŚĆ”

Zapraszamy do komentowania! Podziel się swoją własną refleksją lub pytaniem.

(opcjonalny)