Archiwum z dnia: 14 października 2018

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO PÓJŚĆ ZA JEZUSEM DALEJ

14.10.2018, niedziela

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 10,17-30

Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: „Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?”
Jezus mu rzekł: „Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: «Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę»”.
On Mu rzekł: „Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości”.
Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: „Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną”. Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich uczniów: „Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego”. Uczniowie zdumieli się na Jego słowa, lecz Jezus powtórnie rzekł im: „Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego tym, którzy w dostatkach pokładają ufność. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa Bożego”.
A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: „Któż więc może się zbawić?”
Jezus spojrzał na nich i rzekł: „U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe”.
Wtedy Piotr zaczął mówić do Niego: „Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą”.
Jezus odpowiedział: „Zaprawdę powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci i pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Bogaty człowiek, mimo że przestrzega wszystkich przykazań prawa, szuka sensu życia, jest w nim niezaspokojona tęsknota, poczucie niespełnienia. Czy i ty odczuwasz w sobie takie pragnienia? To Bóg wzywa cię do „czegoś więcej”. Chce, byś wszedł w wolność dziecka bożego, abyś przeszedł z porządku prawa w porządek łaski, z „porządności” w świętość.
  • Młodzieniec nazywa Jezusa dobrym nauczycielem. Jezus natomiast kieruje jego uwagę ku Bogu, który jedynie jest dobry. Odkrycie tej prawdy, że sam z siebie nie możesz nic dobrego, prowadzi do całkowitego oddania się Bogu. Królestwa Bożego nie możesz zdobyć sam, tylko Bóg może ci je ofiarować.
  • Wtedy Jezus spojrzał na niego z miłością… Jezus wie czego brakuje młodzieńcowi i daje mu receptę Widzi, że jest on w takim stanie wewnętrznym, którym nie ma postępu. Czy widzisz, że twoje życie duchowe się rozwija? A może czujesz, że kręcisz się ciągle w tym samym miejscu (może nawet bardzo pobożnym)? Gdzie jest twoje serce?
  • Receptą Jezusa jest porzucenie siebie, tego co wydaje się tobie wewnętrznym bogactwem. Skoro nie jesteś w stanie sam osiągnąć życia wiecznego, to przerzuć środek ciężkości twojego życia na Boga. Zaufaj Mu. A jeśli coś cię zatrzymuje (tak jak młodzieńca), to zadaj sobie pytanie, czego się boję, że co stracę jak będę święty? Bóg ci obiecuje, że otrzymasz stokroć więcej. Bogactwo samo w sobie nie jest złe i nie o to chodzi, byśmy nie mieli pieniędzy. Trzeba jednak uważać, by ono cię nie zniewalało, byś nie tracił kontaktu z własnym sercem.
  • Jezus spojrzał na nich i rzekł: „U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe. Tak naprawdę to tylko Bóg może Cię pociągnąć do siebie, sam nie jesteś w sta-nie pójść dalej. Łaską jesteśmy zbawieni. Jedyne, co możesz zrobić, to zgodzić się na wolę Bożą w swoim życiu i prosić Pana o łaskę.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, Jezu pociągnij mnie, poprowadź mnie dalej, dopomóż mi pozostawić to, co jest przeszkodą w pełnym oddaniu się Tobie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?