CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO BYĆ ODWAŻNYM
20.10.2018, sobota
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Łukasza 12, 8-12
„Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych.
Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone. Kiedy was ciągnąć będą do synagog, urzędów i władz, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty nauczy was w tej właśnie godzinie, co mówić należy”.
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Często w naszym życiu potrzebujemy odwagi. Potrzebujemy odwagi nie tylko po to, aby przyznać się do Jezusa, ale również po to, aby być sobą. Potrzebujemy odwagi, aby wychowywać nasze dzieci, tak jak tego pragniemy. Potrzebujemy także odwagi, aby przeciwstawić się temu z czym się nie zgadzamy. Potrzebujemy odwagi, aby grzech nazwać grzechem, a dobro dobrem. W końcu potrzebujemy odwagi, aby czynić dobro tak jak pragnie tego Jezus.
- Odwaga, którą wlewa Jezus, to odwaga Ducha Świętego. Łukasz Ewangelista pisze: Kiedy was ciągnąć będą do synagog, urzędów i władz, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić. Bo Duch Święty nauczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć.
- Święty Polikarp przed swoja męczeńską śmiercią tak odpowiadał prokonsulowi, który pragnął go odwieść od wiary. Grozisz mi ogniem, który płonie przez chwilę i po niedługim czasie gaśnie. Nie wiesz bowiem nic o ogniu przyszłego sądu i wiecznej kary jaki przygotowany jest dla bezbożnych. Ale dlaczego zwlekasz? Dalej, rób co chcesz! A gdy to mówił i wiele jeszcze innych rzeczy, przepełniała go siła i radość, a twarz jego jaśniała łaską. Nie tylko nie był załamany ani zaniepokojony tym, co mu powiedziano, lecz wręcz przeciwnie, to właśnie prokonsul się zdumiewał.
Czy prosisz Jezusa o odwagę bycia sobą? Czy prosisz Jezusa o odwagę poznania głębi swojego grzechu i niewierności? Czy prosisz Boga żywego o odwagę podejmowania decyzji zgodnych z Ewangelią?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu proszę Cię o Twojego Ducha Świętego dawcę odwagi i męstwa. Uzdolnij mnie do bycia odważnym w moim życiu, zwłaszcza w sytuacjach trudnych.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
