Archiwum z dnia: 8 listopada 2018

08.11.2018, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 15,1-10

Zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać.
Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi”. Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: «Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła». Powiadani wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. Albo jeśli jakaś kobieta mając dziesięć drachm zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: «Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam».
Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jezus w przypowieści o zaginionej owcy, zagubionej drachmie oraz marnotrawnym synu, ukazuje myślenie Boże odnośnie ludzkiego zagubienia i Bożego przebaczenia. Dla Boga ważny jest każdy zagubiony człowiek, nawet ten najbardziej „niesforny”.
• Przypowieść o zaginionej owcy ukazuje inną logikę niż ludzka. Po ludzku pasterz odpuściłby sobie tę jedną, niesforną, która nie przestrzegała reguł bezpieczeństwa życia w stadzie. Nie zostawiłby 99 pozostałych bez opieki, aby pójść ratować tę jedną ze stada. Tak nakazywałaby logika i roztropność ludzka, ale ta, wydawałoby się nielogiczna, historia, to przypowieść o wielkoduszności Bożego miłosierdzia i przebaczenia. On jest tym, który wyrusza na poszukiwanie zagubionego człowieka – ciebie. On jest tym, którego miłość nie pozwala czekać bezczynnie – ze względu na ciebie. On jest tym, który głęboko tęskni i cierpi z powodu zagubionego syna lub córki – ciebie.
• Miłość Ojca do swoich dzieci jest tak ogromna, że Bóg nie tylko nie czeka bezczynnie, ale także  posyła swojego Jedynego, ukochanego Syna – Jezusa, aby oddał  życie za każdego człowieka, który bez Bożej miłości zginie.  Jakąż wartość musi mieć w oczach stwórcy człowiek, skoro zasłużył na takiego i tak potężnego Odkupiciela, skoro Bóg ‚Syna swego Jednorodzonego dał’, ażeby on człowiek, ‚nie zginął, ale miał życie wieczne. (Jan Paweł II, Redemptor hominis, nr 10). Czy jesteś świadom swojej wartości, skoro Bóg za ciebie dał na śmierć swojego Syna?
• Bóg nas kocha miłością niezgłębioną. Nic dziwnego, że cierpi, gdy ktoś się od Niego odwraca, a raduje z powrotu. Gdy człowiek powraca serce Boga raduje się tak, że całe Niebo jest poruszone „radość powstaje u aniołów Bożych” z powodu „jednego grzesznika”. Nie oznacza to jednak wcale, że w niebie nie panuje radość, kiedy trwamy przy Bogu. Ale powrót kogoś, kto był uważany za zaginionego stanowi dodatkowy, szczególny powód do radości. Czy modlę się o nawrócenie grzeszników?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu dziękuję, że oddałeś za mnie swoje życie. Dziękuję, że jesteś pierwszy w szukaniu mnie na bezdrożach mojego życia. Dziękuję za odnalezienie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?