Archiwum z dnia: 13 listopada 2018

13.11.2018, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 17, 7-10

„Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: «Pójdź i siądź do stołu»? Czy nie powie mu raczej: «Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił»? Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: «Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać»”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”. Jezus po wielekroć ostrzega nas w Ewangelii przed grzechem pychy. Jeśli dobrze pracuję to nie jestem godzien pochwał i nagród ponieważ dobra praca jest moją powinnością. Jeśli jestem dobry dla żony, męża i dzieci to nie jest to powód do szczególnego uznania, gdyż powinienem być dobry nie tylko dla swych najbliższych ale także dla innych ludzi zgodnie z przykazaniem: miłuj bliźniego swego jak siebie samego.
• ”Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: przyjacielu, przesiądź się wyżej!; i spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony” ( Łk 14, 10 – 11). Mówimy czasem, że „pokazano komuś jego miejsce w szeregu”. Tak się zdarza gdy ktoś jest przeświadczony o swojej ważności ale ci, którzy stoją nad nim wcale tak nie myślą. Czy unikam wywyższania się nad innych? Czy nie wydaje mi się czasem, że jestem mądrzejszy i wszystko zrobiłbym lepiej? Muszę uważać, bo może Pan widzi we mnie tylko nieużytecznego sługę, który niczego nie wnosi od siebie.             
• „Uniżył samego siebie,  stawszy się posłusznym aż do śmierci  i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych (Flp 2, 8 – 10). Czy zdaję sobie sprawę z pokory jakiej wzór pokazał nam Jezus? Czy potrafię okazać pokorę, przyznać się do błędu, usłużyć słabszemu i podać mu rękę? Czy pragnę być wywyższony tu na ziemi, w swoim otoczeniu czy marzę raczej o tym aby to Bóg mnie wywyższył otwierając przede mną Niebo?
• Czy podejmuję służbę bo chcę naśladować Jezusa czy robię to bo w danym środowisku i sytuacji „nie wypada inaczej”?. Czy potrafię przyjąć, że uznaniem za mą pracę i służbę będzie dopiero zamieszkanie w Domu Ojca?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, bywa ciężko i często brak mi dobrego słowa ale wierzę, że Ty docenisz to co robię w swoim czasie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?