OCZEKIWAĆ PANA TO ROZPOZNAWAĆ JEGO NAWIEDZENIE
15.12.2018, sobota
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Mateusza 17, 10-13
Kiedy schodzili z góry, uczniowie zapytali Jezusa:
„Czemu uczeni w Piśmie twierdzą, że najpierw musi przyjść Eliasz?” On odparł: „Eliasz istotnie przyjdzie i naprawi wszystko. Lecz powiadam wam: Eliasz już przyszedł, a nie poznali go i postąpili z nim tak, jak chcieli. Tak i Syn Człowieczy będzie od nich cierpiał”. Wtedy uczniowie zrozumieli, że mówił im o Janie Chrzcicielu.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
Eliasz już przyszedł,a nie poznali go i postąpili z nim tak, jak chcieli. Gorzka prawda jest taka, że Naród Wybrany czekał 42 pokolenia na Mesjasza, a gdy ten już przyszedł, to nie został rozpoznany, ponieważ ludzie mieli swoją własną wizję tego kim i jaki powinien być Mesjasz. Ich wizja nie pasowała do tego, co głosił Jezus – ofiary, miłości, miłosierdzia, służby. A jaką ja mam wizję Jezusa? Kim On dla mnie jest? Co znaczy w moim życiu? Może to najważniejsze pytania w trakcie tego adwentu.
Bóg przychodzi w swoich znakach, a my potrzebujemy wewnętrznej wrażliwości, aby te znaki rozpoznawać. Ewangelista Łukasz w historii ze wskrzeszeniem młodzieńca z Nain notuje takie zdanie mieszkańców owej miejscowości: Wielki prorok powstał wśród nas, i Bóg łaskawie nawiedził lud swój. (Łk 7,16b). W księdze Rut czytamy o powrocie Rut i Noemi do Betlejem: Wyruszyły więc Noemi i z nią jej synowe, aby wrócić z ziemi Moabu, że Pan nawiedził swój lud, dając mu chleb. (Rt 1,6). W obydwu przypadkach Bóg został rozpoznany przez to, co czynił. Czy ty też już rozpoznałeś w swoim życiu Boże działanie? Co to było? A jeśli jeszcze nie, to może ten czas adwentu jest dobry, aby zaprosić Go w swoje sprawy? Przecież, jeśli wierzymy, że nasz Bóg jest Bogiem żywym, to nam się objawi, choć zapewne w czasie i miejscu, które sam wybierze.
Takimi pewnymi znakami obecności Boga są sakramenty Kościoła. Jednak, czy nie spowszedniały nam już tak, że nic w nich nie widzimy? Jak odzyskać wrażliwość na obecność Boga w nich? Czymś co przenika za zasłonę znaku sakramentalnego i widzi więcej jest wiara. Z jednej strony to dar, o który prosili też sami apostołowie mówiąc: Panie, przymnóż nam wiary! Z drugiej strony, sami możemy przyczynić się do wzrostu naszej wiary, gdyż „Wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa” (Rz 10,17). Wołanie o wiarę i słuchanie Słowa. Czy ćwiczysz jedno i drugie?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu proszę cię o przemianę swojego serca, abym rozeznawał czas Twojego nawiedzenia w moim życiu. Pomóż mi rozpoznawać Twoją obecność.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
