Archiwum z dnia: 7 stycznia 2019

07.01.2019, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 4,12-17.23-25

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło».
Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie». I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.
A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których nękały rozmaite choroby i dolegliwości: opętanych, epileptyków i paralityków. A On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Mogło by się wydawać, że usuwanie się Jezusa, spowodowane uwięzieniem Jana, jest działaniem nacechowanym przezornością. A jednak zawiera się w opatrznościowym planie i wypełnia proroctwo Izajasza. Kafarnaum nad Jeziorem Galilejskim podlegało również władzy Heroda Antypasa, czyli tego, który uwięził syna Elżbiety i Zachariasza. Jezus – Światło – od początku swojej misji idzie do tych, którzy są wykluczeni i pogrążeni w ciemności. Zależy Mu na każdym człowieku i to się nie zmieniło.
• Czym jest ta ziemia, do której Syn Boży kieruje swoje kroki? Zabulon i Neftali to synowie Jakuba, którzy osiedlili się na tym obszarze po powrocie z Egiptu. Wiemy, że na terenach Ziemi Obiecanej Izraelici nieustannie toczyli wojny z mieszkańcami albo przystawali na pokój, wchodząc z nimi w symbiozę, posuwając się nawet do przyjęcia obcych bożków. Za czasów Mateusza było to miejsce oddalone od ortodoksyjnej Jerozolimy, czyli najświętszego miejsca dla Izraela. Ten teren okazał się idealnym miejscem na działalność Jezusa.  Może być ono symbolem mojego pogaństwa, które objawia się słabością lub niewiernością. Albo niewłaściwym obrazem Boga jaki noszę w sobie.
• Jezus powtarza wezwanie Jana do nawrócenia dokładnie tymi samymi słowami. Jego posługa jest wypełnieniem tego, co zapowiadał Chrzciciel. On jest gwarantem przyjścia Królestwa, którego jest władcą. Cierniowa korona, krzyż jako tron, purpurowa szata jako królewskie odzienie i trzcina w ręce jako berło – nasz Król. A teren Królestwa to nasze serca, jeżeli Mu je w wolności oddamy. Każde dobro czynione drugiemu buduje i poszerza to Królestwo.

• Termin uzdrawianie ma w Ewangelii Mateuszowej szersze znaczenie. Oznacza czuwać nad kimś i troszczyć się o kogoś. Głoszona przez Mistrza Nowina jest uwidaczniana w Jego czynach. Uzdrawiał wszystkich cierpiących. Ciekawe, że wymienione są choroby takie jak epilepsja, paraliż czy opętanie. Można to odczytać jako zaproszenie do przychodzenia do Pana w każdej chorobie i słabości. On uzdrawia, ale na tym się nie kończy Jego opieka. Ona trwa nadal.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, Światłości Świata, oświetl swoją obecnością najciemniejsze zakamarki mojej duszy.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?