Archiwum z dnia: 12 stycznia 2019

12.01.2019, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 3, 22-30

Jezus i uczniowie Jego udali się do ziemi judzkiej. Tam z nimi przebywał i udzielał chrztu. Także i Jan był w Ainon, w pobliżu Salim, i udzielał chrztu, ponieważ było tam wiele wody. I przychodzili tam ludzie, i przyjmowali chrzest. Nie wtrącono bowiem jeszcze Jana do więzienia.
Potem powstał spór między uczniami Jana a pewnym Żydem w sprawie oczyszczenia. Przyszli więc do Jana i powiedzieli do niego: «Nauczycielu, oto Ten, który był z tobą po drugiej stronie Jordanu i o którym ty wydałeś świadectwo, teraz udziela chrztu i wszyscy idą do Niego».
Na to Jan odrzekł: «Człowiek nie może otrzymać niczego, co by mu nie było dane z nieba. Wy sami jesteście mi świadkami, że powiedziałem: „Ja nie jestem Mesjaszem, ale zostałem przed Nim posłany”. Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu. Trzeba, by On wzrastał, a ja żebym się umniejszał».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Ja nie jestem Mesjaszem, mówi Jan Chrzciciel a przecież wystarczyłoby, aby powiedział „jestem Mesjaszem” i byłby noszony na rękach, spotykał się z dostojnikami i opływał w dostatki. Jan jednak wie, kim jest, jakie jest jego powołanie, zna siebie. To jest właśnie pokora – widzenie siebie w prawdzie, takim jakim naprawdę jestem, znajomość swoich słabych i mocnych stron. A to z kolei daje wolność, bo znając siebie nie poddam się tak łatwo żadnej manipulacji. Co zrobić, aby tak poznać siebie? Można zapytać przyjaciół, którzy nas dobrze znają. A można też zapytać tego, który zna nas najlepiej i chce dla nas tego, co najlepsze: Pan odpowiedział Mojżeszowi: Uczynię to, o co prosisz, ponieważ jestem ci łaskawy, a znam cię po imieniu (Wj 33,17). Panie, pomóż mi poznać samego siebie!

• Czy Jan Chrzciciel posiał coś, co cenił współczesny jemu świat? Narodził się z dwóch staruszków: Elżbiety i Zachariasza. Dóbr materialnych nie posiadał, ponieważ miejscem jego zamieszkania była pustynia. Dieta niezbilansowana: korzonki, miód, szarańcza i woda z rzeki. Stan higieny żaden, raczej roznoszący się odór smrodu. Wykształcenie: prowadzenie Boże. Jednym słowem – dziwak. Dziwak, który był spełniony i szczęśliwy: (…) przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu. O szczęściu bowiem nie decyduje zasobność portfela. Dobra materialne są potrzebne człowiekowi do życia, ale nie sycą jego serca. O szczęściu decyduje serce człowieka, niespokojne, póki nie spocznie w Bogu (św. Augustyn).
• Czy mam odwagę bycia dziwakiem dla innych, ale, jak Jan, słuchającym Boga i realizującym swoją misję życiową? Czy troszczę się bardziej o to, by słyszeć Boży głos w swoim życiu, niż podporządkowywać się opinii ludzkiej? Czy mam zwyczajnie odwagę być sobą? 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, daj mi odwagę bycia sobą. Daj mi odwagę życia i realizowania mojej misji życiowej zgodnie z Twoimi zamiarami.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?