PRZYJĄĆ PANA, TO GŁOSIĆ O NIM DOBRĄ NOWINĘ

25.01.2019, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według świętego Marka 16,15-18

Po swoim zmartwychwstaniu Jezus ukazał się Jedenastu i powiedział do nich:
„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.
Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „idźcie i głoście”; to wielki nakaz misyjny: Ewangelia ma być ogłoszona każdemu człowiekowi. Jest ona dobrą wiadomością dla każdego człowieka, o tym że może być zbawiony, jeśli tylko (aż) uwierzy, przyjmie chrzest i odwróci się od tego co było złe w dotychczasowym życiu. Głoszenie (gr. kerysso) oznacza uroczyste obwieszczanie czegoś w imieniu kogoś, kto cieszy się autorytetem. Mam stać się narzędziem Jezusa, który pragnie, aby Dobra Nowina o zbawieniu dotarła do każdego człowieka. Jestem więc odpowiedzialny nie tylko za własne zbawienie, ale także za życie wieczne brata i siostry, męża/żony, dzieci, przyjaciół, znajomych. Czy zdaję sobie z tego sprawę?
• Nie jest łatwo dawać świadectwo wiary, bo w oczach ludzi będzie się uchodzić za nawiedzonego, wariata, zwłaszcza, jeśli dotychczas żyło się inaczej. Nie trzeba się jednak bać. Można popatrzeć na przykład św. Pawła, z zagorzałego przeciwnika Jezusa stał się Jego wielkim wyznawcą. Sam z siebie nie mogę nic, ale z Bogiem wszystko. On daje siłę do świadczenia o Jezusie w każdym miejscu: w rodzinie, miejscu zamieszkania, w pracy. Może się zdarzyć, że moje, twoje świadectwo będzie dla kogoś jedyną okazją do spotkania z Chrystusem. Jakim jestem świadkiem? Czy proszę o odwagę?
• Drogą do przyjęcia Bożego daru zbawieniu wiara i nawrócenie. Czy ja wierzę? W Kogo i co? Czy modlę się o wiarę, jej wzrost? Jeśli nie, to dlaczego?
• „znaki towarzyszyć będą”; „Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca” (J 14,12).

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym! Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich i nawrócą się do Ciebie grzesznicy.. (Ps 51, 14-15)

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?