PRZYJĄĆ PANA TO OTWIERAĆ SIĘ NA DUCHA MOCY, MIŁOŚCI I TRZEŹWEGO MYŚLENIA
26.01.2019, sobota
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
2 List św. Pawła do Tymoteusza 1, 1-8
Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, posłany dla głoszenia życia obiecanego w Chrystusie Jezusie, do Tymoteusza, swego umiłowanego dziecka. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana.
Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy zachowuję nieprzerwaną pamięć o tobie w moich modlitwach. W nocy i we dnie pragnę cię zobaczyć, pomny na twoje łzy, by napełniła mnie radość na wspomnienie wiary bez obłudy, jaka jest w tobie; ona to zamieszkała pierwej w twej babce Lois i w twej matce Eunice, a pewien jestem, że mieszka i w tobie.
Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez włożenie moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa naszego Pana ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według danej mocy Boga.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
Bóg dał nam ducha mocy. To ważne – jako chrześcijanie nie jesteśmy słabi ale jesteśmy mocni Jego mocą. Czasem mamy pokusę, aby wiarę sprowadzić tylko do czegoś intelektualnego, do jakiejś filozofii życia, albo jedynie do moralności. Paweł przestrzega: „(…)w dniach ostatnich (…) ludzie (…) będą okazywać pozór pobożności, ale wyrzekną się jej mocy. I od takich stroń.” (2 Tm 3, 1-5) I przypomina „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia” (Flp 4, 13).
- Bóg dał nam ducha miłości. To miłość jest sensem naszego życia. Duch Boży daje nam odczuć, doświadczyć miłość Boga a my możemy się tą miłością dzielić z innymi ludźmi.
Bóg dał nam ducha trzeźwego myślenia. Nie mamy bezrefleksyjnie podążać za porywami uczuć, albo (jak Koryntianie) koncentrować się tylko na nadnaturalnych przejawach Bożej mocy. Bóg pragnie abyśmy posługiwali się rozumem: „Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.” (Ef 5, 17).
Święty Paweł zachęca mnie dzisiaj, abym jako chrześcijanin odważnie podążał za Bogiem, odrzucił bojaźń, wziął udział w trudach i przeciwnościach. Na tej drodze moc, miłość i trzeźwe myślenie mają być jak trzy filary – gdy któregoś z nich zabraknie, budowla może się zawalić lub co najmniej przekrzywić.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Święty przyjdź, zabierz mój lęk, przekonaj mnie o mocy, którą mam w Tobie, spraw abym kierując się zdrowym rozsądkiem umiał przyjmować Bożą miłość i dawać miłość innym.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
