CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO MIEĆ CZAS NA MIŁOŚĆ

03.02.2019, niedziela , św. Błażeja

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

1 List Świętego Pawła do Koryntian 12, 31- 13, 13

Bracia:
Starajcie się o większe dary, a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą. Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadł wszelką wiedzę, i wiarę miał tak wielką, iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał – byłbym niczym. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic mi nie pomoże. Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie jest bezwstydna, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje, nie jest jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie. Po części bowiem tylko poznajemy i po części prorokujemy. Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe. Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecinne. Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś ujrzymy twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, wtedy zaś będę poznawał tak, jak sam zostałem poznany. Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy: największa z nich jednak jest miłość.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Wszyscy mówią o miłości i wszyscy pragną miłości. Każdy pragnie być kochany, tylko niewielu ludziom udaje się kochać. Miłość jest głęboko wpisana w serce ludzkie, bo jest to drogowskaz szukania Boga i docierania do Boga. Święty Paweł w 14 rozdziale Listu do Koryntian pisze (tłumaczenie dosłowne z greckiego): ścigajcie miłość. Pierwsza część hymnu o miłości dobitnie podkreśla, że największa ofiara z życia nie przynosi specjalnego owocu bez miłości. Największa wiedza nic nie znaczy. Największe dary nic nie znaczą. Największe umiejętności nic nie znaczą. Największa ofiara nic nie znaczy, gdy nie związana jest z miłością. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic mi nie pomoże.  Czy doświadczyłeś lub doświadczasz w swoim życiu miłości? Czy ta miłość dodaje ci sił, pozwala szukać rozwiązań problemów, z którymi się zmagasz? 

• Miłość domaga się wyobraźni. Miłość domaga się oczu miłości, które pozwalają dostrzec problem. Takich, jak Maryi, która na weselu w Kanie Galilejskiej mówi do Jezusa: Wina nie mają. Miłość jest delikatna, dlatego Maryja próbuje rozwiązać problem nie powodując zamieszania. Miłość nie uszczęśliwia na siłę, ale poznaje człowieka i jego potrzeby, upodobania. Współczesny człowiek nie kocha, ponieważ nie ma czasu na refleksję, nie dostrzega otrzymanego dobra i nie potrafi dziękować, ponieważ wszystko konsumuje. Dociera do drugiego człowieka dopiero na jego pogrzeb i żyje dalej jakby się nic nie stało. Ksiądz Jan Twardowski napisał piękny wiersz o miłości, który do dziś nic nie stracił ze swojej aktualności:

  
  

  Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
  zostaną po nich buty i telefon głuchy
  tylko to co nieważne jak krowa się wlecze
  najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
  potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
  jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
  kiedy myślimy o kimś zostając bez niego.

  
  

  Co oznacza dla ciebie miłość? Czy masz czas na dostrzeganie drugiego człowieka, jego potrzeb?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że jesteś Miłością. Dziękuję, że uczysz mnie kochać i dajesz mi siły, aby kochać drugiego człowieka.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?