CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO W PEŁNI MU ZAUFAĆ

20.02.2019, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 8, 22-26

Jezus i uczniowie przyszli do Betsaidy. Tam przyprowadzili Mu niewidomego i prosili, żeby się go dotknął. On ujął niewidomego za rękę i wyprowadził go poza wieś. Zwilżył mu oczy śliną, położył na niego ręce i zapytał: «Czy coś widzisz?» A gdy ten przejrzał, powiedział: «Widzę ludzi, bo gdy chodzą, dostrzegam ich niby drzewa». Potem znowu położył ręce na jego oczy. I przejrzał on zupełnie, i został uzdrowiony; wszystko widział teraz jasno i wyraźnie. Jezus odesłał go do domu ze słowami: «Tylko do wsi nie wstępuj!»

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• przyprowadzili Mu niewidomego i prosili, żeby się go dotknął – wiele razy już Jezus uzdrawiał, ludzie wiedzieli, że wystarczy Jego słowo lub dotyk, by choroba odeszła. Tym razem stało się inaczej. 
• wyprowadził go poza wieś. Zwilżył mu oczy śliną, położył na niego ręce – dlaczego akurat w ten sposób? Przecież samo słowo Jezusa by wystarczyło. Trzeba umieć z pokorą się zatrzymać przed tajemnicą, przed tym, że nie zrozumiemy do końca Boga i Jego działania. Gdyby dał się w pełni pojąć, objąć – przestałby być Bogiem. On zawsze nas przerasta i nie można ograniczać Jego działania do ram, jakie sobie wyobrażamy. Czy nie narzucasz Bogu swoich rozwiązań, swoich planów – ograniczając Jego rolę do spełnienia ich? Czasem nie widzisz odpowiedzi na swoją prośbę, bo ona jest Twoim planem, nie Jego. Im bardziej pozwolisz Bogu spełniać Jego plan w swoim życiu przymując wszystko z ufnością i wdzięcznością, tym pełniejsze, piękniejsze i satysfakcjonujące będzie Twoje życie. Ponieważ Bóg ma zawsze najlepszy plan, najlepsze rozwiązania, i chce objawiać swoją miłość i hojność. Ponieważ jest zawsze dobry.
• Cała trudność w tym, by jak niewidomy, dać się wziąć za rękę i wyprowadzić ze wsi. Przetrwać drogę wyjścia z tego, co znane i oswojone. Zgodzić się pójść w ciemno. Nie zwątpić, bo: Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie (Iz 49,15). Nie wystraszyć, bo: Jestem bowiem świadomy zamiarów, jakie zamyślam co do was – wyrocznia Pana – zamiarów pełnych pokoju, a nie zguby, by zapewnić wam przyszłość, jakiej oczekujecie. (Jr 29,11). Nie wycofać – bo może inaczej to sobie wyobrażałeś. Daj się doprowadzić do końca, pozwól dopełnić Jezusowi to, co zamierzył dla Ciebie. A taka jest pełna ufność, którą w Nim pokładamy, że gdy Go prosimy o to, co zgadza się z Jego wolą, On nas wysłuchuje. Jeśli więc wiemy, że nas wysłuchuje, gdy Go prosimy, wiemy też, że spełni to, czego oczekujemy. (1J 5, 14-15)

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie proszę przymnóż mi wiary, że jesteś zawsze dobry i mogę Ci w pełni zaufać.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?