CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO MIEĆ SWÓJ UDZIAŁ W BOGACTWIE KOŚCIOŁA

27.02.2019, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 9, 38-40

Apostoł Jan rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami». Lecz Jezus odrzekł: «Przestańcie zabraniać mu, bo nikt, kto uczyni cud w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami – jakie myśli, uczucia powodowały uczniami? Strach, że ci „inni” coś źle zrobią i skrzywdzą ludzi? A może lęk przed utraceniem pozycji – wyłącznych, wybranych uczniów Jezusa? Wywyższanie się i chęć zawładnięcia ewangelii na wyłączność? Jest jakaś skaza w naszych sercach, że łatwiej nam się zamknąć niż otworzyć, łatwiej dzielić, niż jednoczyć, łatwiej się poddać lękowi niż zaufać i widzieć dobro.
• Można być blisko Jezusa, jak uczniowie, jak apostoł Jan: chodzić z Nim i czynić cuda – a jednak ulec pokusie zamknięcia się w swoim wyobrażeniu o wyłącznie prawidłowej duchowości. Bo skoro „jestem tak blisko Jezusa, to na pewno ja mam rację”. Kościół jest przebogaty w różne formy przeżywania wiary, jest w nim miejsce na przeróżne wspólnoty i grupy: na różaniec, charyzmatyczne uwielbienie i kontemplację w ciszy. Tym bogactwem obrazuje samego Boga (w końcu jest Ciałem Chrystusa), który jest niepoznawalny, tak różny i bogaty, że nigdy w żadnej formule nie uda się Go ludziom opisać i zamknąć. Jak postrzegasz tą różnorodność – czy nie budzi w Tobie lęku przed innością? Czy nie poddajesz się postawie osądzania i wrogości wobec niezrozumiałych może form modlitwy, wspólnot i duchowości innych od Twojej?
• Uczniowie mieli bardzo mocne poczucie wspólnoty, swojej tożsamości i misji zleconej przez Jezusa. Czy Ty znasz swoje miejsce w Kościele, swoją misję od Jezusa? Jesteś wyjątkowym dzieckiem Boga, ważnym w Jego planach. Jezus przygotował dla Twojego życia piękną misję i zadania, które podejmując będziesz głęboko szczęśliwy i spełniony. Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili. (Ef 2,10)

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie pomóż mi odnaleźć w moim sercu Twoje pragnienia, Twoje marzenia, które chcesz spełniać we mnie i przeze mnie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?