Archiwum z dnia: 5 marca 2019

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ODKRYĆ ISTOTĘ KAPŁAŃSTWA

05.03.2019, wtorek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Księga Syracydesa 35, 1-12

Kto zachowuje Prawo, mnoży ofiary, a kto zważa na przykazania, składa ofiary biesiadne. Kto świadczy dobrodziejstwa, jakby przynosił ofiary z najprzedniejszej mąki, a kto daje jałmużnę, jakby składał ofiarę uwielbienia. Odejście od zła jest miłe Panu, a odejście od niesprawiedliwości jest jak ofiara przebłagalna. Nie pokazuj się przed Panem z próżnymi rękami, wszystko to bowiem czyni się według przykazania. Dar ofiarny sprawiedliwego namaszcza ołtarz tłustością, a przyjemny jego zapach unosi się przed Najwyższego. Ofiara męża sprawiedliwego jest miła, a pamiątka z niej nie pójdzie w zapomnienie. Chwal Pana hojnym darem i nie umniejszaj pierwocin rąk twoich! Przy każdym darze twarz rozpogódź i z weselem poświęć dziesięcinę! Dawaj Najwyższemu tak, jak On ci daje, hojnie, na miarę swych możliwości, ponieważ Pan jest tym, który odpłaca i siedem razy więcej odda tobie. Nie staraj się przekupić Go darem, bo nie będzie przyjęty, ani nie pokładaj nadziei w ofierze niesprawiedliwej, ponieważ Pan jest sędzią, który nie ma względu na osoby.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Każdy człowiek na chrzcie świętym otrzymuje trzy cnoty kardynalne: wiarę, nadzieję i miłość oraz trzy funkcje do ich zrealizowania: funkcje kapłańską, prorocką i królewską. Owe funkcje tylko wówczas aktywuje, gdy jego wiara ma możliwość wzrastania i nawiązania głębokich relacji z Jezusem. Kapłan ze swojej natury jest wezwany do składania ofiar i uwielbiania Boga żywego. Każdy kapłan wezwany jest najpierw do składania duchowych ofiar ze swojego życia. Składa je wówczas, gdy  zachowuje Prawo (mnoży ofiary), a gdy realizuje przykazania, składa ofiary biesiadne, a gdy czyni dobrodziejstwa przynosi ofiary z najprzedniejszej mąki. Od kapłana oczekiwana jest postawa zgodna z wartościami, które głosi i zewnętrznie czyni. Czy uaktywniłeś w swoim życiu funkcję kapłańską? W jaki sposób ona wygląda w twoim życiu?
  • Autor Księgi Syracydesa pisze znamienne słowa związane z uwielbieniem Boga w życiu kapłana: Kto daje jałmużnę, jakby składał ofiarę uwielbienia. Jałmużna pochodzi od słowa greckiego: eleemosyne, słowo oznaczające również współczucie, miłosierdzie, kojarzy się ostatecznie z miłosierdziem Boga. Jest także przekład hebrajski – sedaka: sprawiedliwość, bo jałmużna jest jednym ze sposobów przestrzegania sprawiedliwości. Można byłoby powiedzieć, że Bóg od każdego kapłana oczekuje dawania jałmużny jako wyrazu miłosierdzia i sprawiedliwości. Ten kto uwielbia Boga żywego ma być człowiekiem miłosierdzia i sprawiedliwości, bo dopiero wówczas jego uwielbienie słowa nabiera mocy. Czy jesteś człowiekiem uwielbiającym Boga żywego każdego dnia? Czy twoje uwielbienie zanurzone jest w miłosierdziu i sprawiedliwości?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci dar kapłaństwa. Dziękuję, że mogę składać duchowe ofiary.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?