Archiwum z dnia: 16 marca 2019

16.03.2019, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 5, 43-48

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził.
A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią?
Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Miłość nieprzyjaciół jest pewnym papierkiem lakmusowym naszego chrześcijaństwa, naszej dojrzałości w wierze. Jest trudnym wymaganiem, które domaga się wyjścia poza swój punkt widzenia, poza swoją miarę. Taką samą miarą, jaką wy mierzycie, odmierzą wam i jeszcze wam dołożą. (Mk 4, 24). Miłość nieprzyjaciół wymaga rezygnacji z oskarżania i osądzania drugiego człowieka. Rezygnacji z prerogatyw, które należą wyłącznie do Boga, bo my jesteśmy tylko stworzeniem. Ból, gniew i żal w naszym sercu  po wyrządzonej krzywdzie, jest  słuszny, ale domaga się przebaczenia i przepracowania, aby nas nie zniszczył.
• Nie jesteśmy w stanie przekroczyć progu miłości nieprzyjaciół, dopóki nie zaczniemy się modlić i ćwiczyć w przebaczaniu. Jezus w Ewangelii Mateusza mówi: A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują. Wyrządzone krzywdy i  ich skutek w postaci bólu i gniewu,  domagają się powierzenia Jezusowi na modlitwie. Domagają się przebaczenia z naszej strony, a uzdrowienia wewnętrznego przez Boga żywego. Z naszej strony przebaczenie dokonuje się aktem woli – czy tak przebaczasz wypowiadając po prostu słowa przebaczenia? Nie martw się nawet, gdy twoje uczucia i odczucia będą przeciwne. Wypowiadaj przebaczenie zawsze, gdy tego potrzebujesz a Bóg we właściwym czasie sprawi, że zmienią się też twoje odczucia.
  
• Czy pamiętasz osoby, które wyrządziły ci krzywdę lub w taki czy inny sposób prześladowały cię? Wymień te osoby. Proś Jezusa o łaskę przebaczenia i wewnętrznego uzdrowienia a doświadczysz jak pokój Boży, który przewyższa wszystko będzie powoli wypełniał Twoje serce.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu miłość nieprzyjaciół jest niemożliwa bez Twojego wsparcia. Proszę Cię o łaskę przebaczania i wewnętrznej wolności od wyrządzonych mi krzywd.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?