Strona główna » slowo » NAWRACAĆ SIĘ, TO WYJŚĆ ZE SWOJEJ ZIEMI RODZINNEJ

NAWRACAĆ SIĘ, TO WYJŚĆ ZE SWOJEJ ZIEMI RODZINNEJ

17.03.2019, niedziela

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Księga Rodzaju 15, 5-12. 17-18

Bóg, poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: «Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić»; potem dodał: «Tak liczne będzie twoje potomstwo». Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę. Potem rzekł do niego: «Ja jestem Pan, który ciebie wywiodłem z Ur chaldejskiego, aby ci dać ten oto kraj na własność». A na to Abram: «O Panie, mój Boże, jak będę mógł się upewnić, że otrzymam go na własność?» Wtedy Pan rzekł: «Wybierz dla Mnie trzyletnią jałowicę, trzyletnią kozę i trzyletniego barana, a nadto synogarlicę i gołębicę». Wybrawszy to wszystko, Abram poprzerąbywał je wzdłuż na połowy i przerąbane części ułożył jedną naprzeciw drugiej; ptaków nie porozcinał. Kiedy zaś do tego mięsa zaczęło zlatywać się ptactwo drapieżne, Abram je odpędził. A gdy słońce chyliło się ku zachodowi, Abram zapadł w głęboki sen i opanowało go uczucie lęku, jak gdyby ogarnęła go wielka ciemność. A kiedy słońce zaszło i nastał mrok nieprzenikniony, ukazał się dym jakby wydobywający się z pieca i ogień niby gorejąca pochodnia i przesunęły się między tymi połowami zwierząt. Wtedy to właśnie Pan zawarł przymierze z Abramem, mówiąc: «Potomstwu twemu daję ten kraj, od Rzeki Egipskiej aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrat»

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Bóg mówi i do nas, abyśmy wyszli ze swojego Ur chaldejskiego tzn. z domu swoich rodziców. Co to znaczy wyjść ze swojego domu rodzinnego? Najpierw oznacza to poznanie takiego domu rodzinnego, który został w nas emocjonalnie, z całym swoim dobrem, ze schematem wyborów, z umiejętnościami, z nawykami do konkretnych grzechów, zranieniami. Ur oznacza „piec”. Być może był to dla Abrama piec uzależnień rodzinnych, na pewno piec wyrabiania dewocjonaliów wielobóstwa. Potrzebujemy ten dom swoich rodziców przereflektować i podziękować Jezusowi za otrzymane dobro. Na pewno wracałeś nieraz w myślach do domu rodzinnego, który w tobie został. Coz niego w tobie zostało? Czy dziękowałeś za otrzymane dobro? Wybaczałeś zło? Jakie uzależnienia pozostały w tobie z domu rodzinnego?
  • Dla Abrama i ludzi tej epoki ważne byly dzieci, dlatego Bóg mówi do Abrama: «Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić»; potem dodał: «Tak liczne będzie twoje potomstwo». Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę. Abram uwierzył, że otrzyma od Boga żywego dzieci. My również posiadamy wartości, które są dla nas ważne, na których nam bardzo zależy. Często tymi wartościami jest to, czego w domu rodzinnym nie otrzymaliśmy. Czego w swoim domu rodzinnym nie otrzymałeś i jest to dla ciebie bardzo ważne? Jakie wartości są dla ciebie najważniejsze?
  • Abram otrzymuje jeszcze drugą część obietnicy związanej  z krajem na własność. Dla nas owym krajem jest określona misja naszego życia, która została nam powierzona do zrealizowania. Do tej misji jesteśmy w stanie dotrzeć tylko wtedy, gdy wyjdziemy ze swojego domu rodzinnego jako wyraz naszego posłuszeństwa Bożemu wezwaniu. Dla człowieka ważny jest zewnętrzny znak, aby mieć pewność, że nie są to jego projekcje. «Wybierz dla Mnie trzyletnią jałowicę, trzyletnią kozę i trzyletniego barana, a nadto synogarlicę i gołębicę». Wybrawszy to wszystko, Abram poprzerąbywał je wzdłuż na połowy i przerąbane części ułożył jedną naprzeciw drugiej; ptaków nie porozcinał.[..] Ukazał się dym jakby wydobywający się z pieca i ogień niby gorejąca pochodnia i przesunęły się między tymi połowami zwierząt. Wtedy to właśnie Pan zawarł przymierze z Abramem. Dla Abrama był to znak związany z Ur, czyli piec. Jaki znak zewnętrzny mógłby być znakiem twojego przymierza z Bogiem żywym?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że wzywasz mnie do wyjścia z mojego domu rodzinnego jak Abrama. Dziękuję za łaskę odwagi.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?


komentarze 2 do “NAWRACAĆ SIĘ, TO WYJŚĆ ZE SWOJEJ ZIEMI RODZINNEJ”

  1. Dziękuję Tobie Mój Panie za swój dom rodzinny dziękuję za dom który tworzymy z mężem i naszymi dziećmi Panie Mój Ty wszystko wiesz Proszę pomagaj nam wskazuje drogę prowadź nas Naucz wsłuchiwać się w Twój głos
    Bądź Błogosławiony Boże Nasz

  2. Panie dziękuję za moich rodziców, za pierwsze od nich lekcje
    religii, milości do Boga i szacunku do drugiego człowieka. Za ich trud wychowawczy, przyjmij ich dusze Panie do królestwa niebieskiego.

Zostaw odpowiedź do Elżbieta

(opcjonalny)