Archiwum z dnia: 26 marca 2019

26.03.2019, wtorek , Dobrego Łotra

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga proroka Daniela 3, 15. 34-43

Powstawszy, Azariasz tak się modlił, a otwarłszy usta, mówił pośród ognia:
«Nie opuszczaj nas na zawsze – przez wzgląd na święte Twe imię nie zrywaj Twego przymierza. Nie odwracaj od nas swego miłosierdzia, przez wzgląd na Twego przyjaciela, Abrahama, sługę Twego, Izaaka, i Twego świętego – Izraela. Im to przyrzekłeś rozmnożyć potomstwo jak gwiazdy na niebie i jak piasek nad brzegiem morza. Panie, oto jesteśmy najmniejsi spośród wszystkich narodów. Oto jesteśmy dziś poniżeni na całej ziemi z powodu naszych grzechów. Nie ma obecnie władcy, proroka ani wodza, ani całopalenia, ani ofiar, ani darów pokarmowych, ani kadzielnych. Nie ma gdzie ofiarować Tobie pierwocin i doznać Twego miłosierdzia. Niech jednak dusza strapiona i duch uniżony znajdą u Ciebie upodobanie. Jak całopalenia z baranów i cielców, i z tysięcy tłustych owiec, tak niechaj dziś będzie nasza ofiara przed Tobą i niech Ci się podoba! Ponieważ ci, co pokładają ufność w Tobie, nie mogą doznać wstydu. Teraz zaś idziemy za Tobą z całego serca, odczuwamy lęk przed Tobą i szukamy Twego oblicza. Nie zawstydzaj nas, lecz postępuj z nami według swej łagodności i według wielkiego swego miłosierdzia. Wybaw nas przez swe cuda i uczyń swe imię sławnym, Panie!»

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Żyjemy w kulturze śmierci, w której człowiek odciął się od Boga żywego, a w konsekwencji  i od siebie samego. Gdy jest źle, wszyscy są winni tylko nie ja sam. Okazuje się, że ujrzenie własnego grzechu jest wielką Bożą łaską. Nie ma możliwości zmian w naszym życiu, gdy nie dostrzegamy swoich grzechów, braków, ran grzechowych. Azariasz, bohater księgi Daniela, ma głęboką świadomość swojego grzechu i grzechu swojego narodu. Oto jesteśmy dziś poniżeni na całej ziemi z powodu naszych grzechów. Azariasz ma świadomość, że prawdziwym nieszczęściem człowieka jest grzech, jest nieposłuszeństwo Bożemu Prawu i Bożym wezwaniom. Czy jesteś wrażliwy na swój grzech? Jak często przystępujesz do sakramentu pojednania? Czy odkryleś, że sakrament pojednania w swojej istocie jest sakramentem nawracania się?
• Modlitwa Azariasza jest modlitwą człowieka skruszonego. Zatem czym jest skrucha w słowie Bożym? Słowo skrucha – NACHAM – jest w Biblii pojęciem bardzo ważnym. Ma ono dwa znaczenia: pierwsze to boleć nad sobą, drugie znaczenie to pocieszyć kogoś. Widoczna tu sprzeczność mówi nam, że pocieszenie jest jedynie wtedy prawdziwe, gdy jest efektem głębokiego zasmucenia nad sobą. Zmiana w naszym życiu jest możliwa, gdy ujrzymy nasz grzech. Izaak z Niniwy powiada:  Kto zna swoje grzechy, jest o wiele większy niż ów, który wskrzesza umarłego…Kto przez godzinę potrafi naprawdę płakać nas samym sobą, jest większy od tego, który naucza cały świat; kto zna własną słabość, jest wiekszy niż ten, kto ogląda Anioły. Ten, który pełen skruchy, w samotnosci podążą za Chrystusem, jest wiekszy od tego, który cieszy się w Kościele uznaniem mas. Czy płakałeś już kiedyś nad swoim grzechem? Czy cenisz bardziej w swoim życiu prawdę o sobie, czy uznanie innych? Proś Ducha Świętego o prawdę o sobie!
• Potrzebujemy odkryć z całą mocą modlitwę skruchy. Azariasz modli się modlitwą skruchy, utożsamiając się z grzechem swojego narodu. Ma także świadomość, że skrucha i pokuta mają moc odmienić rzeczywistość. W słowie Bożym nawrócenie oznacza ujrzenie swojego grzechu, przyznanie się do niego, wyrażenie skruchy oraz odpokutowanie swojego grzechu, który niesie za sobą także określone skutki. Potrzebujemy prosić o łaskę głębokiej skruchy w swoim życiu, ponieważ skrucha jest darem Bożym. Czy odkryleś w swoim życiu czym jest skrucha i pokuta oraz ich skutki? Czy prosisz o dar głębokiej skruchy?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za odkrycie potrzeby skruchy i pokuty. Dziękuję, że pragniesz obdarzyć mnie ujrzeniem prawdy o mnie samym.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?