Archiwum z dnia: 28 marca 2019

28.03.2019, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga proroka Jeremiasza 7, 23-28

Tak mówi Pan:
«Dałem im przykazanie: „Słuchajcie głosu mojego, a będę wam Bogiem, wy zaś będziecie Mi narodem. Chodźcie każdą drogą, którą wam rozkażę, aby się wam dobrze wiodło”.
Ale nie usłuchali ani nie chcieli słuchać i poszli za zatwardziałością swych przewrotnych serc; obrócili się plecami, a nie twarzą.
Od dnia, kiedy przodkowie wasi wyszli z ziemi egipskiej, do dnia dzisiejszego posyłałem do was wszystkie moje sługi, proroków, każdego dnia, bezustannie, lecz nie usłuchali Mnie ani nie nadstawiali uszu.
Uczynili twardym swój kark, stali się gorsi niż ich przodkowie. Oznajmisz im wszystkie te słowa, ale cię nie usłuchają; będziesz wołał do nich, lecz nie dadzą ci odpowiedzi.
I powiesz im: „To jest naród, który nie usłuchał głosu Pana, swego Boga, i nie przyjął pouczenia. Przepadła wierność, znikła z ich ust”».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dzisiejsze czytanie to wołanie o nawrócenie! Pan Bóg po raz kolejny przypomina o Swoim planie zbawienia dla każdego z nas „Słuchajcie głosu mojego, a będę wam Bogiem, wy zaś będziecie Mi narodem. Chodźcie każdą drogą, którą wam rozkażę, aby się wam dobrze wiodło”. Czy słucham głosu Pana? Czy rozumiem ten przepis? Czy realizuję Jego kolejne kroki?
• Pierwszy krok to słuchanie Słowa Bożego. Nie chodzi tutaj jednak o „odsłuchanie” czytania na Mszy Św. lecz wsłuchanie się, odszukanie tego co Bóg chce mi przekazać. To jak z nauką języka obcego. Najpierw potrzeba chęci i ciężkiej, wytrwałej pracy, by nauczyć się podstaw. Później przychodzi etap mozolnego odczytywania tekstów, nieskładnych rozmów, które czasami przynoszą więcej rozczarowań niż radości. Jednak wkrótce następuje przełamanie i język ten staje się częścią ciebie tak, że nie rozpoznajesz kiedy go używasz. Czy poznaję tak samo Słowo Boże? Czy mam chęć i czy poświęcam czas oraz siły, by się go uczyć np. przez lekturę komentarzy, poznawanie kontekstu historycznego i kulturowego dla opisanych wydarzeń?
• Drugi krok to uznanie Jezusa za swojego Pana i Zbawiciela. To bardzo ważne wydarzenie, które można powtarzać, np. przy każdym spotkaniu z Jezusem w Eucharystii. Nie musisz wiedzieć co to zmieni, lecz przez ten gest oznajmiasz „Jezu ufam Tobie”. Czy jestem  gotowy na ten krok, by powierzyć się całkowicie miłującemu mnie Bogu? Jeśli to zrobisz, od razu Bóg ustanawia cię swoim narodem! Stajesz się wybrańcem WSZECHMOGĄCEGO!
• Trzeci krok to wypełnianie zaleceń prawa wypisanych w piśmie oraz przekazanych w tradycji i nauce Kościoła. To jest właśnie jedyna droga, która prowadzi do szczęścia. Czy wypełniam i jestem wierny tej drodze? A może podzieliłem je na zestaw tych „fajnych” i tych „nieżyciowych”? Czy myślą, mową i uczynkiem jestem świadkiem drogi, którą zostawił nam Jezus w Kościele?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu oddaje Ci moje życie oraz uznaję Cię moim Panem i Zbawicielem. Boże dziękuję Ci, że jestem Twoim dzieckiem!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?