Archiwum miesięcy: marzec 2019

NAWRACAĆ SIĘ POPRZEZ ROZWÓJ

30.03.2019, sobota

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Księga proroka Ozeasza 6,1-6

Chodźcie, powróćmy do Pana! On nas zranił i On też uleczy, On to nas pobił, On ranę przewiąże. Po dwu dniach przywróci nam życie, a dnia trzeciego nas dźwignie i żyć będziemy w Jego obecności. Poznajmy, dążmy do poznania Pana; Jego przyjście jest pewne jak poranek, jak wczesny deszcz przychodzi On do nas, jak deszcz późny, co nasyca ziemię.
«Cóż ci mogę uczynić, Efraimie, co pocznę z tobą, Judo? Miłość wasza podobna do chmur o świtaniu albo do rosy, która prędko znika. Dlatego ciosałem cię przez proroków, słowami ust mych pouczałem, a Prawo moje zabłysło jak światło. Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Bóg akceptuje dojrzewanie człowieka rozłożonew czasie. Zachwyca się swoim dzieckiem – Narodem Wybranym  na początku drogi jak niemowlakiem, który potrafi tylko gaworzyć. Wraz z rozwojem swojego narodu oczekuje więcej: „Miłość wasza podobna jest do chmur na świtaniu albo do rosy, która prędko znika”.
  • Bóg stawia Izraelowi wymagania: „Dlatego ciosałem ich przez proroków, słowami ust mych zabijałem, a Prawo moje zabłysło jak światło”. Bóg domaga się w życiu Narodu Wybranego i naszym życiu, wzrostu, rozwoju, Bóg domaga się serca każdej osoby. „Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń”.
  • Bóg również w naszym życiu domaga się wzrostu i przez różnorakie doświadczenia prowadzi nas ku dojrzewaniu w wierze. Święty Piotr nakazuje pierwszym uczniom radować z powodu tych trudności. „Dlatego radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń. Przez to wartość waszej wiary okaże się o wiele cenniejsza od zniszczalnego złota, które przecież próbuje się w ogniu, na sławę, chwałę i cześć przy objawieniu Jezusa Chrystusa” (1P 1, 6-7).
  • Jakub apostoł również nakazuje cieszyć się trudnościami pojawiającymi się w naszym życiu, ponieważ one pozwalają nam wzrastać w wierze. „Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia. Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość. Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali, w niczym nie wykazując braków” (Jk 1, 2-4).

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu uzdolnij mnie do przyjmowania trudnych wydarzeń w życiu jako Twojego błogosławieństwa. Uzdolnij mnie do dziękowania za trudną łaskę, która czasami rodzi cierpienie. Niech te wszystkie trudne chwile i doświadczenia wydadzą dobry owoc.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

« Poprzednia stronaNastępna strona »