NAWRACAĆ SIĘ TO BYĆ ŁAGODNYM

15.04.2019, poniedziałek Wielki Poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Izajasza 42, 1-7

Oto mój Sługa, którego podtrzymuję.
Wybrany mój, w którym mam upodobanie.
Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął;
On przyniesie narodom Prawo.
Nie będzie wołał ni podnosił głosu,
nie da słyszeć krzyku swego na dworze.
Nie złamie trzciny nadłamanej,
nie zagasi knotka o nikłym płomyku.
On niezachwianie przyniesie Prawo.
Nie zniechęci się ani nie załamie,
aż utrwali Prawo na ziemi,
a Jego pouczenia wyczekują wyspy.
Tak mówi Pan Bóg,
który stworzył i rozpiął niebo,
rozpostarł ziemię wraz z jej plonami,
dał ludziom na niej dech ożywczy
i tchnienie tym, co po niej chodzą.
«Ja, Pan, powołałem Cię słusznie,
ująłem Cię za rękę i ukształtowałem,
ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi,
światłością dla narodów,
abyś otworzył oczy niewidomym,
ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców,
z więzienia tych, co mieszkają w ciemności.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Oto stojąc u progu Wielkiego Tygodnia, Słowo Boże przypomina nam wielką obietnicę złożoną narodowi wybranemu przez proroka. Wskazuje na prawo, jakie niesie ze sobą osoba Jezusa Chrystusa. Jest to prawo Miłości. Całe prawo Jezusa opiera się na Miłości i jest to Miłość wzajemna: Wszystko cokolwiek byście chcieli by inni wam czynili i wy m czyńcie. Albowiem na tym polega prawo i prorocy (Mt 7,12).

• Słowa proroka wypowiadane o Jezusie w zasadzie odnoszą się do nas. Jesteśmy umiłowanymi dziećmi Boga, wybranymi przez Niego, posłani by światu nieść prawo, sprawiedliwość, wyzwolenie, światło… Wielu z nas ludzi mieni się sługami Boga! Nieustannie wołamy o Ducha Świętego aby na nas zstąpił. Dzisiejszy tekst może stanowić zaproszenie do rachunku sumienia właśnie z Miłości. Może już przystąpiłeś do sakramentu pokuty przed zbliżającymi się świętami a może dopiero zamierzasz to uczynić. Teraz możesz przejrzeć się w osobie Jezusa Chrystusa. Tu znajdziesz pytanie o twoją łagodność w codzienności, życzliwość względem ludzi. Ale także pytanie czy potrafisz wprowadzać dobrą atmosferę, pojednanie w swoim środowisku, czy nie jesteś przyczyną zamętu, niepokoju. W jaki sposób traktujesz osoby z bliskiego otoczenia, które mają odmienne poglądy, sposób zachowania, działania? Jednym słowem jak niesiesz innym Jezusowe prawo Miłości. I nie chodzi tutaj o wielki akcje ewangelizacyjne czy też opowiedzenie się po konkretnej stronie w sprawach ważnych moralnie. Chodzi o twoją codzienność. O twoje serce w codzienności. Nie będzie krzyczał ani podnosił głosu i nikt go nie usłyszy na placach. Trzciny nadłamanej nie złamie i tlącego się knota nie dogasi.

• Czy często błogosławisz? Okazujesz innym swoją życzliwość, poprzez uśmiech, dobre słowo? Czy przebywając z Tobą wiedzą, że pragniesz ich dobra, nawet jeśli ciągle są uwikłani w zło? Czy potrafisz wtedy zachęcić do dobrego, podnieść na duchu, czy też raczej odwracasz się do nich plecami…
• A co z lekkimi grzechami? Czasem popełniając grzech powszedni zauważam, że moje serce jest tak twarde, że nie żałuje tych lekkich przewinień. Owszem, w sprawach ważnych człowiek jest bardzo zasadniczy, ale nad tymi drobnymi grzeszkami przechodzi do porządku dziennego, jakby nic się nie stało. Jednak Duch Święty nieustannie przypomina nam o wielkiej Miłości Boga jaką ma dla mnie zawsze, w każdej sytuacji, o Jego dobroci i łasce. Tak jak podaje psalmista: Skosztujcie i zobaczcie jak dobry jest Pan! Te słowa potrafią mnie zawstydzić, w obliczu Bożej Miłości, przypomnieć o tym że Jego Miłość jest dla mnie, dla każdego! Że jest wieczna i nieskończona, niezależnie czy popełniam grzechy lekkie czy ciężkie, czy za nie żałuję, czy wybieram się do spowiedzi czy jeszcze szukam wymówek by do spowiedzi nie iść. Jego Miłość jest! On jest!

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, dziękuję Ci za Ducha świętego, którego posyłasz ludziom, za ducha miłości i łagodności.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?