SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO, TO KARMIĆ SIĘ JEGO CIAŁEM

10.05.2019, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 6,52-59

Żydzi sprzeczali się między sobą, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?»
Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.
Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».
To powiedział, nauczając w synagodze w Kafarnaum.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Żydzi przez ciało rozumieli nie tylko materię fizyczną, ale wszystko co się wiązało z człowiekiem – szczególnie relacje z drugą osobą. Zachęta Jezusa do spożywania Jego Ciała (pozostawionego nam w Eucharystii) oznacza więc zaproszenie do wejścia z Nim w relację, aby mieć udział w Jego zmartwychwstaniu i życiu wiecznym. Czy stan mojej duszy pozwala na pełne uczestnictwo (przyjmowanie Ciała – Komunii Św.) w Eucharystii?
• Chleb jest pokarmem powszednim, codziennym, koniecznym do życia. Taki chce być dla nas Jezus. Chce byśmy Go potrzebowali i dzięki Niemu żyli. Chce byśmy byli Jego głodni nie raz na jakiś czas, ale codziennie. On jest spełnieniem wszystkich naszych pragnień. Poza Nim będzie nam ciągle czegoś brakowało. Głód i inne potrzeby będą powracały. On obiecał, że kto do Niego „przychodzi, nie będzie łaknął” (J 6,35). Jezusa jednak nie da się „najeść na zapas” tak, żeby już nic więcej nie musieć robić. Karmienie się Jezusem Eucharystycznym, Jego słowem, nauką powinno pobudzać do coraz większego pragnienia zbliżania się do Niego, odpowiadania swoim życiem na Jego miłość. Abyśmy mogli się Nim karmić, zostawił siebie pod postacią chleba w Eucharystii. Jak często korzystam z obfitości Eucharystii? Czy mogę, chcę coś zmienić w tym zakresie?
• Wolą Ojca względem nas jest to, abyśmy uwierzyli w Jezusa, Jego odkupieńczą miłość. Aby każdy, kto wierzy w Syna „nie zginął , ale miał życie wieczne” (J3,16). Czy wierzę? W co i Kogo?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie spraw, bym karmiąc się Twoim ciałem już tylko Ciebie pragnął, „albowiem w Tobie jest źródło życia” (Ps 36,10).

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?