SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO PRZYJMUJĄC BOŻE WEZWANIA

23.05.2019, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 15, 7-21

W Jerozolimie, po długiej wymianie zdań, przemówił Piotr do apostołów i starszych:
„Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam. Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca.
Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, wkładając na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać. Wierzymy przecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak oni”.
Umilkli wszyscy, a potem słuchali opowiadania Barnaby i Pawła o tym, jak wielkich cudów i znaków dokonał Bóg przez nich wśród pogan.
A gdy i oni umilkli, zabrał głos Jakub i rzekł: „Posłuchajcie mnie, bracia! Szymon opowiedział, jak Bóg raczył wybrać sobie lud spośród pogan. Zgadzają się z tym słowa proroków, bo napisano:
«Potem powrócę i odbuduję przybytek Dawida, który znajduje się w upadku. Odbuduję jego ruiny i wzniosę go, aby pozostali ludzie szukali Pana i wszystkie narody, nad którymi wzywane jest imię moje, mówi Pan, który to sprawia. To są Jego odwieczne wyroki».
Dlatego ja sądzę, że nie należy nakładać ciężarów na pogan, nawracających się do Boga, lecz napisać im, aby się wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bożkom, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi. Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Łukasz  informuje jaki był problem sporu: Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni. Kościół stanowili wtedy chrześcijanie pochodzenia żydowskiego. Bóg pragnie rozszerzyć swoje orędzie zbawienia i chce, aby dobra nowina docierała także do innych narodów, dlatego domaga się od Kościoła pierwotnego zmiany myślenia. Tego samego Bóg chce także i dziś – przecież nadal większość ludzi na świecie nie zna Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela. Każdego z nas powołuje do współpracy, ale nasze myślenie też jest ograniczone i trudno nam sobie wyobrazić, że mogę to być ja czy ty. Ale przez wsłuchiwanie się w Boży głos przez wytrwałe czytanie, słuchanie i rozważanie Słowa Bożego dowiemy się tego. Tylko, czy naprawdę chcesz się tego dowiedzieć, czy wolisz mieć tak zwany święty spokój?
• Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść. Święty Piotr mocno podkreśla  serce w życiu człowieka. Bóg zna serca i  oczyszcza je  przez wiarę udzielając swojego Ducha. To jest zasadnicze przesłanie Piotra na Soborze Jerozolimskim. Człowiek  jest grzesznikiem, ale Bóg doskonale o tym wie. To, co porusza Boga,  to szczerość wobec Jego osoby. Czy jesteś wobec Boga szczery? Czy potrafisz powiedzieć do Niego: Jestem na Ciebie zły, ale  także Panie ratuj, bo ginę, umieram, wpadam w niewole?
• Bóg przygotował św. Pawła do nowej, nieznanej dotychczas, posługi w Kościele. Całe jego życie z historią, wykształceniem, także grzechami, Bóg wykorzystuje do tej służby. Spoglądajmy tak na nasze życie – nasze talenty, umiejętności, doświadczenia życiowe, trudności, które hartowały nasz charakter, one wszystkie także mogą służyć Królestwu Bożemu. Potrzebujemy otworzyć się na Pana i zapytać Go o Jego plany wobec nas. Ale czy chcemy Mu dać coś od siebie? Czy chcemy naprawdę usłużyć sobą Bożemu Królestwu? Czy poszukujemy możliwości, aby coś zrobić dla Jego Królestwa?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, jak mogę usłużyć drugiemu człowiekowi i Kościołowi? Co mogę zrobić, aby Twoje Królestwo rozszerzało się, aby wielu innych mogło doswiadczyć kim jesteś?

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?