Archiwum z dnia: 24 maja 2019

SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO I STAĆ SIĘ JEGO PRZYJACIELEM

24.05.2019, piątek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według świętego Jana 15,12-17

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.
Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.
Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • „Nie wy Mnie wybraliście„; To nie człowiek wybiera Boga. Człowiek może tylko z wdzięcznością odpowiedzieć na Bożą miłość, która jest skierowana do wszystkich. Każdy jest kochany w sposób wyjątkowy, jedyny. Inaczej Jezus kocha łagodnego Jana, inaczej pełnego temperamentu, Piotra, inaczej drobiazgową Martę, jeszcze inaczej mnie. Mam swoje niepowtarzalne miejsce w Jego sercu. Ode mnie zależy, czy chcę trwać w tej miłości, żyć w jej blasku, umacniać się jej siłą, rozpalać swoje serce. A może ja mam własny plan na życie? Czy mam świadomość, ze dla Jezusa jestem wyjątkowy? Czy i jak odpowiadam na Jego miłość?
  • Na miłość i przyjaźń Boga nie muszę niczym zasłużyć. On kocha mnie bezgranicznie, szalenie, takim, jakim jestem. Jeśli odkryję i doświadczę tego, będę potrafił kochać nie tylko swoich bliskich, ale także każdego – nawet trudnego – człowieka, jakiego Bóg stawia na mojej drodze. Jeżeli przyjmę te prawdę, że Jezus z miłości do mnie oddał swoje życie na krzyżu, to jak mogę pozostać egoistą w stosunku do drugiego człowieka? Kiedy szczególnie doświadczyłem miłości, opieki Boga? Czy mam w sobie postawę miłości do drugiego człowieka? Co mi najbardziej przeszkadza?
  • „Zachowywać przykazania”; Przykazanie Jezusa jest dla nas wskazówką, pomocą, przykładem, w jaki sposób mamy Go naśladować. Nie jest to nakaz skierowany dla sługi, lecz zachęta, rada dla przyjaciela. Jest skierowana do kogoś, kto „chce”, a nie „musi”, służyć Bogu. Uczniowie, którzy doświadczali miłości Jezusa, przebywali z Nim, stali się Jego przyjaciółmi. Dlatego Jezus powiedział im co mają czynić, aby mogli kiedyś znowu być razem. Czy ja też mogę nazywać się przyjacielem Jezusa? Czy moje postępowanie to potwierdza?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, pragnę być Twoim przyjacielem. Proszę o Twojego Ducha, który pouczy mnie, jak naśladować Ciebie i z miłością kierować się ku drugiemu człowiekowi.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?