SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO TO PRZYJĄĆ DRUGIEGO POCIESZYCIELA

28.05.2019, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 16, 5-11

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: „Dokąd idziesz?” Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, to poślę Go do was.
On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Pożyteczne jest dla was moje odejście… To nieco szokujące stwierdzenie Jezusa możesz odnieść do swojego życia duchowego. Jezus pozbawia swojej fizycznej obecności uczniów, aby posłać im Ducha, Drugiego Parakleta (czasem tłumaczy się to słowo jako „pocieszyciel”, ale to raczej „obrońca”, „adwokat”, ktoś wezwany na pomoc). Jeżeli doświadczyłeś już w swoim życiu obecności Jezusa, może przyjść moment, gdy pozbawi cię On odczuwania tej obecności. To normalny moment w rozwoju życia duchowego, jeżeli jesteś Jemu wierny. Jezus „odchodzi”, aby Duch Święty działał w tobie na głębszym jeszcze poziomie niż emocje, wyobraźnia i intelekt. Nie obawiaj się pozornego „zniknięcia” Jezusa, nie próbuj się kurczowo trzymać dotychczasowych sposobów przeżywania spotkania z Nim. On robi miejsce w twym sercu dla działania czystej wiary…
• On zaś, gdy przyjdzie… Jezus wyjaśnia dosyć zaskakująco czym jest „grzech”, „sprawiedliwość” i „sąd”, o których przekonuje nas Duch Święty. Pięknie tłumaczy to św. Jan Paweł II w jednej ze swoich encyklik. Według Chrystusa „grzech”, „sprawiedliwość”, „sąd” posiadają ściśle określone znaczenie, inne od tego, jakie może bylibyśmy skłonni przypisać tym słowom. Grzech” oznacza niewiarę, z jaką Jezus spotkał się wśród swoich, odrzucenie Jego misji. Kiedy z kolei Jezus mówi o „sprawiedliwości”, ma na myśli tę ostateczną sprawiedliwość, jaką okaże Mu Ojciec, otaczając Syna swego chwałą zmartwychwstania i wniebowstąpienia („idę do Ojca”). Przekonywanie o grzechu i sprawiedliwości ma na celu zbawienie świata, zbawienie ludzi. Właśnie to uwydatnia stwierdzenie, że „sąd” odnosi się tylko do „władcy tego świata”, czyli do szatana; jest on „już osądzony” od początku. Jeżeli Duch-Pocieszyciel ma o tym właśnie „sądzie” przekonywać świat, to w tym celu, ażeby kontynuować w nim dzieło zbawienia.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, poślij do mnie Twego Ducha Pocieszyciela.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?