Archiwum z dnia: 13 czerwca 2019

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO WYCHWALAĆ BOGA CAŁYM SOBĄ

13.06.2019, czwartek , Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Księga Proroka Izajasza 6, 1-4. 8

W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał.
I wołał jeden do drugiego: «Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały». Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem.
I usłyszałem głos Pana mówiącego: «Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?» Odpowiedziałem: «Oto ja, poślij mnie!»

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały” – śpiewa chór Serafinów stojących przed obliczem JAHWE. Stojąc przed JEGO obliczem nie są w stanie patrzeć na Niego, więc zakrywają oczy. Tymczasem ja śpiewam w czasie Mszy św. ten sam hymn, patrzę na przeistoczone Ciało oraz Krew, czyli na samego BOGA i nie padam na twarz. Dlaczego?
  • Serafiny zasłaniają swoje stopy, czyli symbol tego co ziemskie i „rzeczywiste”, gdyż to nie jest godne być przed obliczem Pana. Tymczasem w mojej głowie w czasie Mszy Św. przewalają się tysiące myśli dotyczące spraw codziennych a czasami więcej uwagi poświęcam innym w kościele niż Bogu. Dlaczego?
  • Wiem, jestem tylko człowiekiem. Jednak dzięki temu objawieniu uzmysławiam sobie jak wielkim, potężnym i niepojętym jest Bóg ukryty w tym małym opłatku. Pozwala mi wyobrazić sobie, że w czasie Mszy Św. całe niebo „staje” przed ołtarzem i Go wychwala. Wierzę, że ten fragment pomoże mi lepiej przeżywać spotkanie z Bogiem ukrytym w chlebie i winie.
  • W lekturze wybrzmiał mi jeszcze jeden ważny aspekt tego hymnu. Serafiny nazywają Boga „świętym”, które to słowo oznacza między innymi: oddzielony od tego co ziemskie, od tego co jest lub może być przez nas poznane. Powtarzają więc trzy razy jakby słowo „INNY”. Zrozumiałem, że BÓG jest całkowicie inny niż to sobie wyobrażam. Każdy z nas tworzy sobie jakiś obraz Boga bazując na doświadczeniach życia, zdobytej wiedzy oraz fantazji. Ten obraz może pomagać, ale częściej ogranicza w przyjęciu Jego nieograniczonej Miłości i Miłosierdzia. Dlatego postaraj się w modlitwie odrzucić wszystkie ograniczenie jakie sam Mu nakładasz. Oddaj Mu chwałę pamiętając, że jest nieskończenie Dobry.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?